Και όμως η Κυπριακή τραγωδία, η διπλή προδοσία του Ιουλίου του 1974, θα μπορούσε ίσως από μόνη της να αποτελεί ένα μάθημα στα σχολεία μας. Μάθημα ζωής και επιβίωσης για το Έθνος.
Αλλά θα μου πείτε... τι είναι αυτά που λες;
Εδώ έχουμε υπογράψει σύμφωνο φιλίας και καλής γειτονίας με την Τουρκία. Άσε που όταν πάμε μας φέρονται υπέροχα και εμείς τους υποδεχόμαστε τέλεια στα νησιά μας που τα κατακλύζουν αφήνοντας και τον οβολό τους, όπως και εμείς άλλωστε. Τι είναι αυτά που λες; όταν ακόμη και σήμερα εκατοντάδες θα περάσουν τα οδοφράγματα για να πάνε για τα ψώνια τους στα κατεχόμενα ή για να αξιοποιήσουν το αεροδρόμιο των κατεχόμενων για τις πτήσεις τους; Μη μας χαλάς τις διακοπές με συναισθηματικές ανοησίες...
Είμαι σίγουρος ότι αν σήμερα ένας δημοσιογράφος βγεί και ρωτήσει στο δρόμο περαστικούς, "τι είναι σήμερα;", ελάχιστοι έως κανένας θα είναι αυτοί που θα απαντήσουν.
Την ίδια ώρα και νέα σχέδια για την επίλυση έρχονται στο τραπέζι του ανίκανου να επιβάλλει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αραιά και που και καμιά ανακοίνωση της Ε.Ε., έτσι για τα μάτια, την ώρα που ταίζει τον εισβολέα με Ευρωπαϊκά κονδύλια. Όλα καλά.
Θα περίμενα τουλάχιστον σήμερα να δω μια σκληρή Ανακοίνωση του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών στην πρώτη σελίδα της ιστοσελίδας του. Αλλά αντί γι αυτό φιλοξενείται μια γλυκανάλατη συνέντευξη του ΥΠΕΞ κ. Γεραπετρίτη σε ομογενειακό μέσο των ΗΠΑ, όπου γι άλλη μια φορά τονίζει τα επιτεύγματα της κυβέρνησης, τη θετική πορεία για την επίλυση - επανένωση. Προσπαθούμε λέει να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη και μιλάει για έναν κατάλογο Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και φυσικά δεν παραλείπει να τονίσει το θετικό μομέντουμ. Λέει ο κ. Γεραπετρίτης:
"Για εμάς, το πρώτο και σημαντικό βήμα ήταν να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη αυτή. Προφανώς βοήθησε και το γεγονός ότι βελτιώθηκαν σχετικά οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Υπάρχει μια πιο λειτουργική σχέση και αυτό προφανώς βοηθά στο να αναπτυχθεί η συζήτηση, έστω και με την άτυπη μορφή της."
Δηλαδή για να καταλάβω. Πρώτα εισβάλλουν, σφάζουν, σκοτώνουν, βιάζουν, καίνε και καταστρέφουν, δημιουργούν κύματα προσφύγων. Μετά φέρνουν εποίκους από τα βάθη της Ανατολίας, αλλοιώνουν τα πληθυσμιακά και όχι μόνο χαρακτηριστικά του νησιού, κλέβουν τις περιουσίες. Μετά διαμορφώνουν μια δική τους ατζέντα που σε βάθος χρόνου θα τους φέρει κυρίαρχους ολόκληρου του νησιού. Όταν αντιδράμε ... χάνουν την εμπιστοσύνη τους. Ποιοί;;; Και εμείς παλεύουμε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη που τους διαταράξαμε με τις κραυγές μας; Μα τι αήθεις είμαστε τελικά; Αλλά τουλάχιστον βαδίζουμε στο σωστό δρόμο με μια "λειτουργική" σχέση που εκφάνσεις της βλέπουμε άλλωστε καθημερινά.
Τελικά μάλλον εγώ έχω πρόβλημα. Όχι δε θέλω την όποια "επανένωση". Δε θέλω να ολοκληρωθεί η κατάκτηση με άλλη μια κερκόπορτα, Για μένα η μόνη λύση είναι η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και όχι μόνο. Μάλλον γίνομαι φασίστας (έτσι μούγραψε χθες μια τουρκάλα φίλη) στα γεράματα, αλλά θέλω και την ΕΝΩΣΗ. Αυτή είναι η λύση. Γι αυτήν πολέμησαν γενιές και γενιές Κυπρίων αγωνιστών απέναντι στους Άγγλους αποικιοκράτες αλλά και στον Τούρκο κατακτητή.
Για τέτοιες λύσεις θα πρέπει να προετοιμάζουμε τις γενιές που έρχονται και όχι για νέους συμβιβασμούς και καινούριες αλησμόνητες πατρίδες. Σε τέτοιους στόχους θα πρέπει να προσανατολίζουμε την εξωτερική μας πολιτική και σε αυτούς να εργαζόμαστε. Φτάνει πια με τον ενδοτισμό.
Για να φτάσουμε όμως εκεί θα πρέπει να μάθουμε, να γνωρίζουμε, να αποδώσουμε επιτέλους ευθύνες. Και εδώ πάλι χαλάω το καλό κλίμα της ελληνικής, αλλά και της κυπριακής κοινωνίας. Γενικά είμαι αδιόρθωτος και όσο περνάνε τα χρόνια η κατάσταση μου χειροτερεύει.
Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες αλλά σταματώ εδώ.... Κουράστηκα από τις πολιτικές του εφικτού και προτιμώ την πολιτική του ονείρου.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!!!
ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Και βρίστε με όσο θέλετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου