Η Κίνα απαντά στους δασμούς Τραμπ.

 ΠΕΚΙΝΟ, 04.02.2025

Η Κίνα φαίνεται να αντιμετώπισε με στωϊκότητα τους νέους δασμούς που επιβλήθηκαν από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Η αντίδραση μάλλον ήπια στο αρχικό της στάδιο αφορά σε τρεις κατευθύνσεις:

Καταγγελία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Το Υπουργείο Εμπορίου της Κίνας προσφεύγει και επίσημα στον Μηχανισμό Επίλυσης Διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου καταγγέλνοντας την επιβολή επιπλέον δασμών 10%, στην εισαγωγή κινεζικών αγαθών στις ΗΠΑ.

Η κίνηση γίνεται για να διαφυλαχθούν τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα της Κίνας, δήλωσε εκπρόσωπος του Υπουργείου Εμπορίου απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων.

Η επιβολή πρόσθετων δασμών από τις ΗΠΑ στα κινεζικά προϊόντα έχει παραβιάσει σοβαρά τους κανόνες του ΠΟΕ και αυτή η κίνηση είναι χαρακτηριστική της μονομέριας και του προστατευτισμού, είπε ο εκπρόσωπος.

Ο εκπρόσωπος είπε ότι η κίνηση των ΗΠΑ, υπονομεύει σοβαρά το πολυμερές εμπορικό σύστημα που βασίζεται σε κανόνες, διαβρώνει τα θεμέλια των σχέσεων Κίνας - ΗΠΑ, την οικονομική και εμπορική συνεργασία και διαταράσσει τη σταθερότητα των παγκόσμιων βιομηχανικών αλυσίδων και των αλυσίδων εφοδιασμού.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επανειλημμένα θέσει τη μονομέρεια πάνω από την πολυμέρεια, προκαλώντας την έντονη καταδίκη των μελών του ΠΟΕ. "Η Κίνα αντιτίθεται σθεναρά στις ενέργειες των ΗΠΑ και προτρέπει την αμερικανική πλευρά να διορθώσει αμέσως τις αδικίες της" δήλωσε ο εκπρόσωπος.

Ως ένθερμος υποστηρικτής και σημαντικός συντελεστής στο πολυμερές εμπορικό σύστημα, η Κίνα είναι έτοιμη να συνεργαστεί με άλλα μέλη του ΠΟΕ για να να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που θέτει η μονομέρεια και ο εμπορικός προστατευτισμός στο πολυμερές εμπορικό σύστημα και να διασφαλίσει την ομαλή και σταθερή ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου, πρόσθεσε ο εκπρόσωπος.

Επιβολή δασμών σε κάποια αμερικανικά προϊόντα από τις 10 Φεβρουαρίου.

Η Κίνα θα επιβάλει πρόσθετους δασμούς σε ορισμένα προϊόντα των ΗΠΑ από τις 10 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με δήλωση της Επιτροπής Τελωνειακών Δασμών του Κρατικού Συμβουλίου.

Ένας πρόσθετος δασμός 15% θα επιβληθεί στον εισαγόμενο άνθρακα και το υγροποιημένο φυσικό αέριο που προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με δήλωση της Επιτροπής.

Το αργό πετρέλαιο, τα γεωργικά μηχανήματα, τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και τα ημιφορτηγά θα υπόκεινται σε πρόσθετο δασμό 10%, ανέφερε η δήλωση.

2 ακόμη Αμερικανικές εταιρείες στον κατάλογο αναξιόπιστων οντοτήτων.

Η Κίνα αποφάσισε να προσθέσει δύο αμερικανικές εταιρείες, συγκεκριμένα την PVH Corp. και την Illumina, Inc., στον κατάλογο αναξιόπιστων οντοτήτων της χώρας.

Οι δύο Οι δύο οντότητες παραβίασαν τις συνήθεις εμπορικές αρχές της αγοράς, τερμάτισαν το τακτικό εμπόριο με κινεζικές εταιρείες και υιοθέτησαν μέτρα διακρίσεων κατά των κινεζικών εταιρειών, βλάπτοντας έτσι σοβαρά τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντά τους, σύμφωνα με δήλωση που κυκλοφόρησε την Τρίτη από το Υπουργείο Εμπορίου.

Η απόφαση ελήφθη για τη διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας, της ασφάλειας και των αναπτυξιακών συμφερόντων και σύμφωνα με τους σχετικούς νόμους και κανονισμούς, σημειώνεται στη δήλωση. Τονίζεται ότι ο σχετικός μηχανισμός του καταλόγου θα λάβει αντίστοιχα μέτρα κατά των συγκεκριμένων εταιρειών.

Σε αναμονή επικοινωνίας Ντόναλντ Τράμπ - Σι Τζιπίνγκ.

Πηγές στην Ουάσιγκτον υποστηρίζουν ότι επίκειται τηλεφωνική συνομιλία των δύο Προέδρων. Με δεδομένο ότι η Κίνα δεν είναι Μεξικό ή Καναδάς η συνομιλία αναμένεται να τροφοδοτήσει εξελίξεις.

ΠΗΓΗ: Xinhuanet.com

Οι Ευρωπαϊκές χρηματαγορές πλήττονται από το άγχος του εμπορικού πολέμου.

03/02/2025

 Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια βρίσκονται σε μια θάλασσα κόκκινου στις πρώτες συναλλαγές, αφού ο Donald Trump ταρακούνησε τους επενδυτές υπογράφοντας δασμούς στην Κίνα, τον Καναδά και το Μεξικό το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Ο γερμανικός δείκτης DAX υποχώρησε κατά 2% στο άνοιγμα, ενώ ο γαλλικός δείκτης μετοχών CAC 40 μειώθηκε κατά 1,9%.

Ο ισπανικός IBEX υποχώρησε κατά 1,7% και ο ιταλικός FTSE MIB έχασε 1,4%.

Ο Naeem Aslam, επικεφαλής επενδύσεων της Zaye Capital Markets, λέει ότι οι επενδυτές προετοιμάζονται για αυξημένη αβεβαιότητα στο παγκόσμιο εμπόριο και την οικονομική σταθερότητα, προσθέτοντας: Αυτές οι υφέσεις οφείλονται στην ανησυχία των επενδυτών για τον ευρύτερο αντίκτυπο των δασμών στην παγκόσμια οικονομία, ιδιαίτερα καθώς οι ευρωπαϊκές οικονομίες είναι ιδιαίτερα συνυφασμένες με τις εμπορικές πολιτικές των ΗΠΑ.

ΠΗΓΗ: the guardian

Ο Trump οριστικοποιεί τους δασμούς στον Καναδά, το Μεξικό και την Κίνα, προκαλώντας πιθανό εμπορικό πόλεμο

Από τον Doug Palmer

Ο πρόεδρος Donald Trump ανέλαβε δράση το Σάββατο για να επιβάλει νέους δασμούς στον Καναδά, το Μεξικό και την Κίνα, οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν σαρωτικό αντίκτυπο στην αμερικανική οικονομία.

Οι πρόσθετοι δασμοί στα καναδικά και μεξικανικά προϊόντα θα είναι 25%, αν και μόνο 10% στην καναδική ενέργεια, δήλωσε αξιωματούχος του Λευκού Οίκου. Ο νέος δασμός στα κινεζικά προϊόντα θα είναι επίσης 10%, όπως έχει πει ο Trump εδώ και καιρό.

Η κίνηση θέτει τις βάσεις για έναν πιθανό εμπορικό πόλεμο στη Βόρεια Αμερική που οι οικονομολόγοι λένε ότι θα μπορούσε να βλάψει την οικονομική ανάπτυξη στην ήπειρο και να αυξήσει τον πληθωρισμό. Οι νέοι δασμοί τίθενται σε ισχύ την Τρίτη, αλλά τα αγαθά που αποστέλλονται πριν από το Σάββατο δεν θα αντιμετωπίσουν υψηλότερο φόρο, δήλωσε ο Λευκός Οίκος.

Ο Λευκός Οίκος εξέδωσε τους δασμούς αφού απέτυχε να επιλύσει τις ανησυχίες του Trump με τις τρεις χώρες σχετικά με τη διακίνηση φαιντανύλης, τη μετανάστευση χωρίς έγγραφα και το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ. Ο Τραμπ επιβεβαίωσε την Παρασκευή ότι οι δασμοί έρχονται, λέγοντας στους δημοσιογράφους ότι δεν πιστεύει ότι θα αυξήσουν τις τιμές.

«Οι δασμοί δεν προκαλούν πληθωρισμό. Προκαλούν επιτυχία. Αιτία μεγάλη επιτυχία. Έτσι θα έχουμε μεγάλη επιτυχία. Θα μπορούσε να υπάρξει κάποια προσωρινή, βραχυπρόθεσμη αναστάτωση και οι άνθρωποι θα το καταλάβουν αυτό», είπε.

Ο Trump επέβαλε τους δασμούς βάσει του International Emergency Economic Powers Act, ενός νόμου σχεδόν 50 ετών που δίνει στον πρόεδρο σαρωτική εξουσία να επιβάλλει κυρώσεις μετά την κήρυξη έκτακτης ανάγκης. Κανένας πρόεδρος δεν έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν τον νόμο για να επιβάλει δασμούς, αν και ο Τραμπ απείλησε να τον χρησιμοποιήσει εναντίον του Μεξικού στην πρώτη θητεία του και πιο πρόσφατα εναντίον της Κολομβίας, όταν αρνήθηκαν να δεχτούν ένα αεροπλάνο γεμάτο μετανάστες που απελάθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι οι νέοι δασμοί θα μπορούσαν να βλάψουν την οικονομία των ΗΠΑ, να ταρακουνήσουν τη χρηματιστηριακή αγορά και να ματαιώσουν την επιθυμία του Trump για περαιτέρω μείωση των επιτοκίων από την Federal Reserve.

Ο συνδυασμός ενός δασμού 25% στο Μεξικό και τον Καναδά και ενός δασμού 10% στα κινεζικά αγαθά θα μπορούσε να προκαλέσει μείωση της οικονομικής παραγωγής των ΗΠΑ κατά 1,5% το 2025 και 2,1% το 2026, καθώς οι υψηλότερες τιμές περιορίζουν τις καταναλωτικές δαπάνες και τις επιχειρηματικές επενδύσεις, δήλωσε ο Gregory Daco, επικεφαλής οικονομολόγος της EY-Parthenon, τμήματος της λογιστικής εταιρείας Ernst &; Young.

Προέβλεψε επίσης ότι ο πληθωρισμός θα αυξηθεί κατά 0,7 ποσοστιαίες μονάδες το πρώτο τρίμηνο, σε σύγκριση με αυτό που θα ήταν χωρίς τους νέους δασμούς του Τραμπ, και κατά μέσο όρο 0,4 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους.

"Η αυξανόμενη αβεβαιότητα της εμπορικής πολιτικής θα αυξήσει την αστάθεια των χρηματοπιστωτικών αγορών και θα πιέσει τον ιδιωτικό τομέα, παρά τη ρητορική της κυβέρνησης υπέρ των επιχειρήσεων", δήλωσε ο Daco. Εάν οι δασμοί οδηγήσουν τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό υψηλότερα, η Fed μπορεί να αισθανθεί πιεσμένη να διατηρήσει τα επιτόκια περιοριστικά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, σφίγγοντας τις χρηματοπιστωτικές συνθήκες και επιβαρύνοντας τη δυναμική της ανάπτυξης.

Η άμεση αντίδραση του Κογκρέσου ήταν διχασμένη κατά μήκος των κομματικών γραμμών, με τους Ρεπουμπλικάνους να επαινούν την κίνηση ως ένδειξη της αποφασιστικότητας του Trump να διασφαλίσει τα σύνορα της Αμερικής και να πιέσει τις τρεις χώρες να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες των ΗΠΑ για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

«Οι δασμοί στις εισαγωγές από τον Καναδά, το Μεξικό και την Κίνα στέλνουν ένα ισχυρό μήνυμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα παραμείνουν πλέον αδρανείς καθώς άλλα έθνη αποτυγχάνουν να σταματήσουν τη ροή παράνομων ναρκωτικών και μεταναστών στη χώρα μας», δήλωσε ο πρόεδρος της House Ways and Means Jason Smith. «Εκτός από αυτές τις κρίσεις, οι γείτονές μας συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τους Αμερικανούς εργαζόμενους, κατασκευαστές και αγρότες, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης του Καναδά να επιτρέψει πραγματική πρόσβαση στην αγορά γαλακτοκομικών προϊόντων και των αδικαιολόγητων εμποδίων του Μεξικού στο καλαμπόκι των ΗΠΑ».

Αλλά ο βουλευτής Ρίτσαρντ Νιλ, ο κορυφαίος Δημοκρατικός στο House Ways and Means, επέκρινε σκληρά την ενέργεια του Τραμπ ως πληθωριστική και επιζήμια για την εθνική ασφάλεια, θέτοντας σε κίνδυνο τις σχέσεις με τον Καναδά και το Μεξικό.

«Κάθε υπόσχεση που έδωσε ο πρόεδρος κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τη μείωση του κόστους, τη μείωση του πληθωρισμού και την προτεραιότητα της εργατικής και μεσαίας τάξης ήταν ένα ψέμα», δήλωσε ο Neal. «Αυτοί οι απερίσκεπτοι δασμοί παίρνουν μια βαριοπούλα όπου ένα νυστέρι είναι απαραίτητο και ο αμερικανικός λαός θα πληρώσει το τίμημα».

Μαζί, ο Καναδάς, το Μεξικό και η Κίνα αντιπροσώπευαν περίπου 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια αξίας εισαγωγών των ΗΠΑ πέρυσι, ή περίπου το 40% των 3,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε αγαθά που οι αμερικανικές εταιρείες και οι καταναλωτές αγόρασαν από όλο τον κόσμο. 

Οι χώρες είναι επίσης οι τρεις κορυφαίες αγορές για τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων των ΗΠΑ, θέτοντας τους αγρότες των ΗΠΑ στην πρώτη γραμμή των αναμενόμενων αντιποίνων.

Λίγες ώρες πριν οριστικοποιηθεί η δράση των ΗΠΑ, ο πρωθυπουργός της μεγαλύτερης επαρχίας του Καναδά προειδοποίησε ότι οι δασμοί θα προκαλέσουν μακροπρόθεσμο οικονομικό πόνο στους ανθρώπους που εξέλεξαν τον Τραμπ.

«Στον πρόεδρο Τραμπ, μπορώ μόνο να πω το εξής: Αυτή δεν είναι μια έξυπνη κίνηση. Είναι εγωιστικό. Δεν βλάπτει μόνο τους Καναδούς, βλάπτει και τους δικούς σας ανθρώπους. Πονάει εσάς και τη διοίκησή σας. … Κάνει τους Αμερικανούς φτωχότερους», δήλωσε ο Νταγκ Φορντ του Οντάριο. «Ο αντίκτυπος αυτών των δασμών θα γίνει αισθητός σχεδόν αμέσως. Οι παραγγελίες της εταιρείας πρόκειται να επιβραδυνθούν. Τα εργοστάσια θα πρέπει να μειώσουν τις βάρδιες. Οι εργαζόμενοι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους σε όλο το Οντάριο», πρόσθεσε.

Ο Flavio Volpe, πρόεδρος της Ένωσης Κατασκευαστών Ανταλλακτικών Αυτοκινήτων του Καναδά, δήλωσε στο POLITICO το Σάββατο ότι οι δασμοί 25% θα παραλύσουν την αυτοκινητοβιομηχανία της Βόρειας Αμερικής.

«Η βιομηχανία θα κλείσει στις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Μεξικό μέσα σε μια εβδομάδα, όπως το είδαμε να συμβαίνει κατά την πρώτη φάση της πανδημίας και τον αποκλεισμό της γέφυρας Ambassador», δήλωσε ο Βόλπε, ο οποίος είναι επίσης μέλος του Συμβουλίου του πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό για τον Καναδά-ΗΠΑ. Σχέσεις, μια ομάδα που περιλαμβάνει συμφέροντα από την πολιτική, τις επιχειρήσεις, την εργασία και τη βιομηχανία.

Οι αμερικανικοί επιχειρηματικοί όμιλοι αντιτίθενται επίσης ευρέως στους δασμούς, τους οποίους ο John Murphy, ανώτερος αντιπρόεδρος του διεθνούς τμήματος στο Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ, αποκάλεσε «συνταγή για παρακμή» καταστρέφοντας την παραγωγικότητα και τις θέσεις εργασίας με υψηλούς μισθούς.

«Η ανέγερση ενός δασμολογικού τείχους γύρω από τις ΗΠΑ και η αντικατάσταση των εμπορεύσιμων αγαθών με εγχώρια προϊόντα θα ανάγκαζε τη δημιουργία χαμηλόμισθων θέσεων εργασίας χαμηλής προστιθέμενης αξίας - όταν οι εργαζόμενοι για να καλύψουν αυτές τις θέσεις εργασίας δεν είναι καν διαθέσιμοι», έγραψε ο Murphy στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Χ. 

Οι δασμοί θα μπορούσαν επίσης να τροφοδοτήσουν τον πληθωρισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, προειδοποίησε ο Leslie Sarasin, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της FMI - The Food Industry Association.

Η ετήσια διαθεσιμότητα τροφίμων, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, απαιτεί τη συμπλήρωση της εγχώριας παραγωγής από τις εισαγωγές. Οι νέοι δασμοί θα «αυξήσουν το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας και τις τιμές των τροφίμων σε μια εποχή που οι καταναλωτές ανησυχούν εξαιρετικά για τις τιμές», δήλωσε ο Sarasin.

Ο τομέας των αυτοκινήτων των ΗΠΑ θα πληγεί επίσης σκληρά.

Πέρυσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήγαγαν αυτοκίνητα και ανταλλακτικά αυτοκινήτων αξίας άνω των 126 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Μεξικό και 46 δισεκατομμύρια δολάρια από τον Καναδά. Πολλά από αυτά παράγονται από γνωστές αμερικανικές και ξένες εταιρείες με δραστηριότητες στις δύο χώρες.

Αυτό ώθησε τον Matt Blunt, πρόεδρο του Αμερικανικού Συμβουλίου Πολιτικής Αυτοκινήτου, το οποίο εκπροσωπεί τη Ford, την GM και τη Stellantis, να παροτρύνει τον Trump να μην επιβάλει δασμούς σε εταιρείες που έχουν επενδύσει «δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια» για να συμμορφωθούν με τις αυστηρές διατάξεις προμήθειας της συμφωνίας ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά που διαπραγματεύτηκε ο Trump κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του.

Ορισμένες ομάδες, ωστόσο, υποστηρίζουν τα καθήκοντα. Ο Συνασπισμός για μια Ευημερούσα Αμερική, ένας επιχειρηματικός όμιλος που εκπροσωπεί κατασκευαστές που καλωσορίζουν την προστασία έναντι ξένων ανταγωνιστών, επαίνεσε την κίνηση.

«Η απόφαση του προέδρου Τραμπ να επιβάλει καθολικούς δασμούς είναι ένα τολμηρό και απαραίτητο βήμα προς την ανατροπή δεκαετιών αποτυχημένων εμπορικών πολιτικών και την ανοικοδόμηση της μεταποίησης και της γεωργικής βιομηχανίας της Αμερικής», δήλωσε ο Zach Mottl, πρόεδρος της ομάδας.

Ο δασμός 10% στην Κίνα βασίζεται στους δασμούς έως και 25% που επέβαλε ο Trump σε κινεζικά προϊόντα αξίας άνω των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του. Εξαιτίας αυτού, οι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι κάπως λιγότερο αναστατωμένοι από τους πρόσθετους δασμούς στην Κίνα, ειδικά από τη στιγμή που ο Trump είχε απειλήσει να επιβάλει δασμούς 60% σε όλα τα κινεζικά προϊόντα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του.

Συγκριτικά, οι δασμοί στον Καναδά και το Μεξικό έρχονται σε αντίθεση με τη συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά, την οποία διαπραγματεύτηκε ο Trump κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του για να αντικαταστήσει τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής της δεκαετίας του 1990. Όπως και η NAFTA πριν από αυτήν, η USMCA καταργεί όλους τους δασμούς μεταξύ των τριών χωρών με λίγες μόνο εξαιρέσεις.

Ωστόσο, ο Trump συμπεριέλαβε ορισμένες διατάξεις στην USMCA, όπως σκληρές διατάξεις περιεχομένου αυτοκινήτων, που ήλπιζε ότι θα εξαλείψουν το μεγάλο εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ και με τις δύο χώρες.

Αντ 'αυτού, τα εμπορικά στοιχεία που πρόκειται να δημοσιευθούν την Τετάρτη αναμένεται να δείξουν ότι το συνδυασμένο έλλειμμα με τις δύο χώρες ανήλθε σε περίπου 230 δις δολάρια το 2024, περίπου τρεις φορές το επίπεδο του 2016, πριν αναλάβει καθήκοντα ο Trump και αναγκάσει τις δύο χώρες να επαναδιαπραγματευτούν τη NAFTA.

Ο Καναδάς, το Μεξικό και η Κίνα προσπάθησαν τους τελευταίους μήνες να δείξουν στον Τραμπ ότι καταστέλλουν τη φαιντανύλη και τους μετανάστες χωρίς χαρτιά που έρχονται από τα σύνορα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ένας αξιωματούχος του Λευκού Οίκου ήταν ασαφής σχετικά με το τι περισσότερο πρέπει να κάνουν οι τρεις χώρες για να πείσουν τον Τραμπ να άρει τους δασμούς.

«Θα υπάρξει ένα ευρύ φάσμα μετρήσεων [για την επιτυχία στο θέμα] στη χρυσή εποχή του Ντόναλντ Τραμπ. Θα έχουμε μόνο νόμιμη μετανάστευση και θα έχουμε μηδενικούς Αμερικανούς που θα πεθαίνουν από την κινεζική μεξικάνικη φαιντανύλη», δήλωσε ο αξιωματούχος, ο οποίος έλαβε ανωνυμία σύμφωνα με τους βασικούς κανόνες για τη συνέντευξη Τύπου.

Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και ο επικεφαλής πολιτικής του Λευκού Οίκου Στίβεν Μίλερ ηγούνται συνομιλιών με τις τρεις χώρες, μαζί με αξιωματούχους από τα υπουργεία Οικονομικών, Εσωτερικής Ασφάλειας και Εσωτερικών, πρόσθεσε.

ΠΗΓΗ: politico.eu

Η Ανατολική Ευρώπη χωρίζεται σε "Βαλτική" και "Δούναβη"

 Στη μελλοντική ευρωπαϊκή σύνθεση, οι χώρες της «Λέσχης του Δούναβη» μπορούν να γίνουν οι κύριοι εταίροι διαλόγου της Ρωσίας στην ΕΕ, όπως ακριβώς ήταν η «παλιά Ευρώπη» πριν από 20 χρόνια.

Του Αντόν Μπεσπάλοβ

Διευθυντή προγράμματος του Valdai Discussion Club

Παρακολουθώντας τα ταραχώδη εκλογικά γεγονότα του τέλους του περασμένου έτους στη Μολδαβία και τη Γεωργία, ήταν αδύνατο να μην θυμηθούμε μια επέτειο. Πριν από 20 χρόνια, η σύγκρουση για την καταμέτρηση των ψήφων στις προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία προκάλεσε την «Πορτοκαλί Επανάσταση», η οποία θεωρείται τώρα ως το σημείο εκκίνησης στις προσπάθειες της ΕΕ να εδραιώσει τον έλεγχο του μετασοβιετικού χώρου. Το φθινόπωρο του 2024, ακούστηκαν τα ίδια λόγια για την αντιπαράθεση με τη Ρωσία, η οποία προσπαθεί να διατηρήσει τη σφαίρα επιρροής της, αλλά τώρα για άλλες χώρες και σε ένα εντελώς διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο.

Τον Μάιο του 2004, έλαβε χώρα το πρώτο μεγάλο κύμα διεύρυνσης της ΕΕ προς ανατολάς. Και λίγους μήνες αργότερα, η «νέα Ευρώπη» – οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες που εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση – διακήρυξαν δυνατά την ειδική θέση τους εντός της ΕΕ, υποστηρίζοντας ενεργά την Πορτοκαλί Επανάσταση. Τον ηγετικό ρόλο σε αυτό διαδραμάτισε η Πολωνία, για την οποία ο διαχωρισμός της Ουκρανίας από τη Ρωσία είναι ένας από τους στρατηγικούς στόχους που έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση της γεωπολιτικής σκέψης. " αλληλεγγύη προς αυτήν εκφράστηκε από τα κράτη της Βαλτικής, κυρίως από τη Λιθουανία.

Ο όρος «παλιά Ευρώπη», που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2003 από τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Donald Rumsfeld για να περιγράψει τις διαφορές μεταξύ παλαιών και νέων μελών του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο των προετοιμασιών για την εισβολή στο Ιράκ, έχει προκαλέσει πολλές επικρίσεις, αλλά ήταν πολύ εύστοχος. Η «Παλιά Ευρώπη» αναπτύχθηκε όχι χωρίς αντιφάσεις, αλλά στενή και αμοιβαία επωφελή συνεργασία με τη Μόσχα σε πολλούς τομείς, και το 2004-2005 η Γαλλία και η Γερμανία επέδειξαν προσοχή και απροθυμία να ανταγωνιστούν τη Ρωσία. Και οι Ευρωπαίοι προτίμησαν να μην σκεφτούν τις προοπτικές ένταξης της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα συμφέροντα της οποίας η Βαρσοβία προσφέρθηκε εθελοντικά να εκπροσωπήσει – αυτή η χώρα ήταν πολύ μακριά από τα κριτήρια ένταξης και οι εντυπώσεις του πρώτου κύματος διεύρυνσης ήταν πολύ νωπές.

Στα εννέα χρόνια που έχουν περάσει από το πρώτο Μαϊντάν στο δεύτερο, η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει υποστεί μια σοβαρή μεταμόρφωση. Το 2013-2014, η θέση των Βρυξελλών ήταν πολύ πιο εδραιωμένη και σκληρή: δεν μπορούν να υπάρξουν εναλλακτικές λύσεις στην πορεία σύνδεσης με την ΕΕ για την Ουκρανία, καθώς και πολυμερείς μορφές για τη συζήτηση αυτής της πορείας (ειδικά με τη συμμετοχή της Ρωσίας). Από αμερόληπτος αλλά ακόμη μεσολαβητής, όπως ήταν το 2004-2005, η ΕΕ έχει μετατραπεί σε ενεργό συμμετέχοντα στην πολιτική αντιπαράθεση στην Ουκρανία, συμβάλλοντας στη ριζοσπαστικοποίησή της. Παρ 'όλα αυτά, ο ειδικός ρόλος της Γαλλίας και της Γερμανίας στις επαφές της ΕΕ με τη Ρωσία παρέμεινε, όπως αποδεικνύεται από την εμφάνιση του «σχήματος της Νορμανδίας» για την επίλυση της κατάστασης στο Ντονμπάς (αν και όχι απολύτως πειστικό και οι δυτικοί εταίροι, όπως αποδείχθηκε αργότερα, επιδίωξαν στόχους που απείχαν πολύ από το να δηλωθούν)

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι ειδικές σχέσεις της Μόσχας με το Βερολίνο και το Παρίσι επιδεινώθηκαν ραγδαία. Από μια πολιτική αλληλεπίδρασης με τη Ρωσία, οι «μεγάλες» ευρωπαϊκές χώρες μεταπήδησαν σιωπηρά σε μια πορεία ανάσχεσης. Ο λόγος ήταν τόσο οι ανησυχίες για την ασφάλεια σε σχέση με τη σύγκρουση στο Ντονμπάς όσο και η αυξανόμενη κρίση στην εσωτερική πολιτική τους, η οποία προκάλεσε ανησυχία μεταξύ των παραδοσιακών ελίτ, ιδίως την ενίσχυση των μη συστημικών δυνάμεων, ιδιαίτερα της άκρας δεξιάς. Οι υποψίες ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτή την κατάσταση για να παρέμβει στην εσωτερική πολιτική, ειδικά στο πλαίσιο παρόμοιων - και ποτέ αποδεδειγμένων - κατηγοριών στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την εκλογή του προέδρου Donald Trump το 2016, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αποξένωση της «παλιάς Ευρώπης» από τη Ρωσία.

Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία διακήρυξε ότι η αρχή της «περισσότερης Ευρώπης» ήταν η λύση σε όλα σχεδόν τα πιεστικά προβλήματα, πράγμα που σήμαινε ακόμη βαθύτερη ολοκλήρωση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνεχή επέκταση εκτός. Από την άποψη της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, ο «ευρωπαϊκός δρόμος» είναι η μόνη αναπτυξιακή επιλογή για τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που εξακολουθούν να παραμένουν εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και στην ίδια την ΕΕ, η διεύρυνση έχει πάψει να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης: σε ορισμένες χώρες, μπορεί να ακούγονται φωνές "κατά", αλλά η κύρια πορεία έχει καθοριστεί.

Το φθινόπωρο του 2024, κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών και του δημοψηφίσματος για την αλλαγή του συντάγματος στη Μολδαβία, η ΕΕ εμφανίστηκε ως δύναμη που δεν ανέχεται αντιρρήσεις. Η κατάσταση στην οποία η πλειοψηφία των πολιτών που ζουν στη χώρα μίλησε εναντίον τόσο του προέδρου Sandu όσο και κατά της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξηγήθηκε στο ευρωπαϊκό κοινό ως αποτέλεσμα της «επιθετικής παρέμβασης της Μόσχας» και παρουσιάστηκε ως μέρος μιας ευρύτερης αντιπαράθεσης μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας.

Η ΕΕ βλέπει επίσης τη Γεωργία ως αρένα για αυτή την αντιπαράθεση, όπου το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο, το οποίο χαρακτηρίστηκε «φιλορωσικό» στη Δύση, κέρδισε τις κοινοβουλευτικές εκλογές. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε πρωτοφανή μέτρα, απαιτώντας την επανάληψη των κοινοβουλευτικών εκλογών και την επιβολή κυρώσεων κατά των ηγετών του γεωργιανού ονείρου. Σε απάντηση, η Γεωργία ανέστειλε τις ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ. «Δεν πρόκειται να ενταχθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ζητιανεύοντας και στηριζόμενοι στο ένα πόδι, αλλά θα εισέλθουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με αξιοπρέπεια, με ένα σωστό δημοκρατικό σύστημα και μια ισχυρή οικονομία», δήλωσε ο πρωθυπουργός Irakli Kobakhidze.

Έτσι, η Γεωργία δεν εγκαταλείπει καθόλου το «ευρωπαϊκό μονοπάτι». Αλλά στα μάτια της ΕΕ, οι προσπάθειες να ενταχθεί σε αυτήν με τους δικούς της όρους ισοδυναμούν με ενέργειες υπέρ της Ρωσίας. Και η εκδίωξη της Ρωσίας από τον μετασοβιετικό χώρο παρουσιάζεται σήμερα ως ο σημαντικότερος στρατηγικός στόχος που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των Ευρωπαίων. Αυτό είναι εύκολα αναγνωρίσιμο ως η λογική της εξωτερικής πολιτικής που καθοδήγησε την Πολωνία και τις ομοϊδεάτες της χώρες μεταξύ των χωρών της «νέας Ευρώπης» πριν από είκοσι χρόνια. Ενώ το 2004 η Βαρσοβία διεξήγαγε έναν ελάχιστα συγκαλυμμένο αγώνα με τη Μόσχα για επιρροή στην Ουκρανία, τον οποίο η ΕΕ ήταν πολύ απρόθυμη να εμπλακεί, σήμερα η ανάσχεση της Ρωσίας είναι ένας από τους κύριους στόχους της διεύρυνσης της ΕΕ.

Αλλά και κάτι άλλο είναι αξιοσημείωτο. Η «νέα Ευρώπη» ενώθηκε από την εμπειρία της μετάβασης από το σοσιαλισμό στη δημοκρατία δυτικού τύπου και την οικονομία της αγοράς. Από την άποψη της ΕΕ, οι χώρες της ομάδας Visegrad σημείωσαν τη μεγαλύτερη επιτυχία σε αυτό. Αυτές (εκτός από τη Σλοβακία) ήταν οι πρώτες μετα-σοσιαλιστικές χώρες στις οποίες απονεμήθηκε η ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ, η οποία θεωρήθηκε ως το πρώτο βήμα προς την ενσωμάτωση στους δυτικούς θεσμούς. Ωστόσο, σε αυτές τις χώρες ήρθαν στην εξουσία οι ευρωσκεπτικιστές λίγο μετά την ένταξή τους στην ΕΕ, οι οποίοι προσπάθησαν να απολαύσουν όλα τα οφέλη της συμμετοχής στην ΕΕ, αλλά ταυτόχρονα να προωθήσουν την ατζέντα τους, η οποία δεν συνέπιπτε με τη γενική γραμμή των Βρυξελλών.

Όντας σε μεγάλο βαθμό ομοϊδεάτες σε θέματα όπως η υπεροχή του εθνικού δικαίου έναντι του πανευρωπαϊκού δικαίου, η μετανάστευση, η πράσινη ενέργεια και οι κοινές συντηρητικές αξίες, αυτές οι δυνάμεις, ωστόσο, απέκλιναν στην κατανόηση του γεωπολιτικού πλαισίου. Και εδώ διατυπώθηκαν δύο διαφορετικές προοπτικές: η πολωνική και η ουγγρική. Εάν η αντιπαράθεση με τη Ρωσία είναι πλήρως συνεπής με τη φιλοσοφία της πολωνικής εξωτερικής πολιτικής, τότε η Ουγγαρία υπό τον Βίκτορ Ορμπάν παίρνει μια διαφορετική θέση, η οποία στην τρέχουσα πολιτική ατμόσφαιρα στην ΕΕ χαρακτηρίζεται μερικές φορές ως «φιλορωσική».

Και αυτό μπορεί να φαίνεται αντιφατικό, δεδομένου ότι ο Orban ανήκει στην ίδια ομάδα πολιτικών με ηγετικές προσωπικότητες στο κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη της Πολωνίας. Όλοι τους πολέμησαν σκληρά εναντίον και των δύο σοσιαλιστικών καθεστώτων στις χώρες τους και εναντίον των μετακομμουνιστικών δυνάμεων, οι οποίες, κατά τη γνώμη τους, έγιναν οι κύριοι δικαιούχοι της μετάβασης στη δημοκρατία στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Θυμηθείτε ότι η Πολωνία έφερε στην ΕΕ όχι μόνο την αντιρωσική ατζέντα της, αλλά και την ετοιμότητά της να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη. Την παραμονή της ένταξης, η Πολωνία δήλωσε ότι θα γίνει ο στενότερος σύμμαχος της ΕΕ στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το Ηνωμένο Βασίλειο και το Brexit κατέστησε περιττή τη διευκρίνιση «μετά το Ηνωμένο Βασίλειο». Σήμερα, το θέμα του «αγώνα των δημοκρατιών κατά των απολυταρχιών», το οποίο περιλαμβάνει την αντιπαράθεση με τη Ρωσία (ιδίως την ένοπλη σύγκρουση στην Ουκρανία), ταιριάζει πλήρως στη λογική της αντιπαλότητας ΗΠΑ-Κίνας και επομένως η θέση της Πολωνίας θα παραμείνει σε ζήτηση μετά την αλλαγή διοίκησης στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όσο για την Ουγγαρία υπό τον Orban, καθοδηγείται από μια ρεαλιστική προσέγγιση, χωρίς να βλέπει οφέλη στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία είτε για την ίδια είτε για την Ευρώπη στο σύνολό της. Σήμερα, ενώ έχουν ελάχιστη συμπάθεια για τη Ρωσία αυτή καθαυτή, οι Ούγγροι δεν πιστεύουν ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία μπορεί να επιλυθεί αναγκάζοντας τη Μόσχα να συνθηκολογήσει και είναι πεπεισμένοι ότι η συμμετοχή σε άκαρπες προσπάθειες για την επίτευξη αυτού του στόχου θα κάνει, τουλάχιστον, τη ζωή τους αισθητά χειρότερη.

Και οι δύο θέσεις έχουν υποστηρικτές εκτός Πολωνίας και Ουγγαρίας. Το πρώτο είναι δίπλα στις χώρες της Βαλτικής και του Βορρά, το δεύτερο είναι δίπλα στους γείτονες στη λεκάνη του Δούναβη. Είναι πρόωρο να μιλήσουμε για το σχηματισμό δύο μπλοκ στη «νέα Ευρώπη» με βάση τη στάση απέναντι στη «ρωσική απειλή»: μάλλον, πρόκειται για λέσχες ομοϊδεατών, οι οποίες μπορούν υπό όρους να ονομαστούν Βαλτική και Δούναβης. Λόγω της γεωγραφίας, οι χώρες της Βαλτικής Λέσχης κατέχουν κεντρική θέση στα σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ να περιορίσουν τη Ρωσία στην Ευρώπη, αλλά δεν είναι μόνο γι 'αυτό. Το πολιτικό κλίμα σε αυτές τις χώρες συμβάλλει στο γεγονός ότι οι ίδιες εθελοντικά προσφέρονται ενεργά να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης.

" Λέσχη του Δούναβη, η οποία αντιτίθεται στη γενική γραμμή της ΕΕ, εξακολουθεί να αποτελείται από την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, αλλά προσχωρούν η Κροατία, η Αυστρία και η Τσεχική Δημοκρατία προσεγγίζουν σταδιακά, και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις απόψεις της συμμερίζεται η Σερβία. Ο χρόνος θα δείξει αν θα είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα ενιαίο μέτωπο και να ασκήσει κάποια επιρροή στην πολιτική των Βρυξελλών. Δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι στη μελλοντική ευρωπαϊκή σύνθεση, οι χώρες της «Λέσχης του Δούναβη» θα είναι οι κύριοι εταίροι διαλόγου της Ρωσίας στην ΕΕ, όπως ακριβώς ήταν η «παλιά Ευρώπη» πριν από 20 χρόνια.

Αλλά, φυσικά, θα είναι ένας διαφορετικός τύπος αλληλεπίδρασης. Η «ειδική» σχέση της Ρωσίας με το Βερολίνο και το Παρίσι ήταν μια κληρονομιά της εποχής των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων - και φαινόταν κάπως αναχρονιστική πριν από είκοσι χρόνια. Η Γερμανία και η Γαλλία δεν απαρνήθηκαν το «μεγαλείο», αλλά το ανέθεσαν στο πανευρωπαϊκό σχέδιο, για το οποίο εξακολουθούν να αισθάνονται ιδιαίτερη ευθύνη. Σε αντίθεση με αυτούς, οι χώρες της "Λέσχης του Δούναβη" δεν διεκδικούν μεγαλείο και επομένως μπορούν να προσφέρουν μεγαλύτερη ελευθερία ελιγμών. Σε περίπτωση που η ΕΕ δεν επιλέξει την οδό της υπαρξιακής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, αλλά σταδιακά αποκαταστήσει τους δεσμούς μαζί της, οι χώρες αυτές μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο διαμεσολαβητή και χρήσιμου διαύλου επικοινωνίας.\

Πηγή: vz.ru

Ο Φεβρουάριος θα καθορίσει το Κουρδικό

Αναδημοσίευση από dw.com

Ανταπόκριση από Κωνσταντινούπολη της Αριάνας Φερεντίνου 

Στις 15 Φεβρουαρίου αναμένεται παρέμβαση του ιστορικού ηγέτη των Κούρδων Οτσαλάν. Θα καταθέσουν τα όπλα οι Κούρδοι; Η Άγκυρα πιέζει για αφοπλισμό, οι Κούρδοι ζητούν ανταλλάγματα.

Η αντιπροσωπεία του DEM που επισκέφθηκε τον Οτσαλάν

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Φεβρουάριος θα είναι μήνας σημαντικών εξελίξεων γύρω από το Κουρδικό, ένα θέμα που έχει στοιχειώσει την Τουρκία επί τέσσερις δεκαετίες και που δείχνει να οδεύει προς τη λύση του. Μια σημαντική είδηση προήλθε από την ιταλική εφημερίδα Ιl Manifesto, γνωστή για την υποστήριξη της προς το ΡΚΚ.

Δυο δημοσιογράφοι της εφημερίδας συμμετείχαν σε αντιπροσωπεία Ιταλών και Γάλλων πολιτικών, που μετέβησαν στη Ροζάβα στην κουρδική περιοχή της ΒΑ Συρίας στις 27 Ιανουαρίου -δηλαδή την περασμένη Δευτέρα- και συναντήθηκαν με τον ανώτατο διοικητή των Κουρδικών Δημοκρατικών Δυνάμεων, Μαζλούμ Αμπντί ή Κομπάνι, ο οποίος συνεργάζεται με τους Αμερικανούς στην ΒΑ Συρία. 

Ο Αμπντί είπε ότι η δήλωση του Οτσαλάν μπορεί να συνδέεται και με τη Συρία. Η διαδικασία για το Κουρδικό στο εσωτερικό της Τουρκίας συνεχίζεται υπό πίεση. Μετά τη δεύτερη επίσκεψη εκπροσώπων του φιλοκουρδικού κόμματος DEM στο Ιμραλί, όπου συναντήθηκαν με τον Οτσαλάν, η Άγκυρα πιέζει για τον αφοπλισμό και τη διάλυση του ΡΚΚ. 

Ωστόσο, οι Κούρδοι πολιτικοί ηγέτες, όπως ο Ντεμιστάς που παραμένει στη φυλακή, ζητούν επίσης ενίσχυση της δημοκρατίας και της ισότητας των μειονοτήτων στην Τουρκία, κάτι που φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει αποδεκτό από την τωρινή τουρκική ηγεσία.

Μήνυμα Οτσαλάν στις 15 Φεβρουαρίου

Ο Αμπντί επιβεβαίωσε ότι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις 15 Φεβρουαρίου θα δώσει στη δημοσιότητα σημαντικό μήνυμα. ενδεχομένως βιντεοσκοπημένο, που θα απευθύνεται όχι μόνο στο ΡΚΚ της Τουρκίας αλλά και στα παρακλάδια του στο Ιράκ, τη Συρία και την Ευρώπη και θα ζητά να καταθέσουν τα όπλα.  Η 15η Φεβρουαρίου έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Οτσαλάν και το ΡΚΚ. Είναι η ημερομηνία σύλληψής του στο Ναϊρόμπι και φέτος συμπληρώνονται 26 χρόνια από τη σύλληψή και προσαγωγή του στην Τουρκία, όπου καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

ΠΗΓΗ: dw.com 

Ο πόλεμος δασμών του Τραμπ και τα αποτελέσματά του. Πως σχολιάζουν Ρώσοι οικονομικοί αναλυτές και οικονομολόγοι;

 

Ο δασμολογικός πόλεμος που ξεκίνησε ο Trump πριν από οκτώ χρόνια δεν έλυσε τα προβλήματα που υποτίθεται ότι θα έλυνε. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έλαβαν τις αναμενόμενες νέες βιομηχανίες και θέσεις εργασίας. Αντιθέτως, είχαν πολλές αρνητικές συνέπειες, ενώ οι πληγείσες χώρες σφυρηλάτησαν νέες εμπορικές συμμαχίες και συμμαχίες. Εάν οι δασμοί δεν λειτούργησαν, γιατί ο Τραμπ τους επαναφέρει ως απειλή ξανά;

Ένας νέος δασμολογικός πόλεμος των ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε δυσάρεστες συνέπειες για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Trump άρχισε να επιβάλλει δασμούς το 2017, αλλά στη συνέχεια πολλές χώρες δεν αντέδρασαν με αντίποινα, αλλά απλώς συνέχισαν να εμπορεύονται, αλλά με άλλους εμπορικούς εταίρους, δημιουργώντας συμμαχίες και μικρότερες εμπορικές συμμαχίες.

Από το 2017, οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνται να διαπραγματευτούν εταιρικές σχέσεις με την ΕΕ και την Ασία και δεν έχουν συνάψει ούτε μία νέα εμπορική συμφωνία. Την ίδια στιγμή, η ΕΕ έχει συνάψει οκτώ συμφωνίες και η Κίνα εννέα, συμπεριλαμβανομένης μιας εταιρικής σχέσης ορόσημο 15 χωρών στην Ασία, γράφουν οι FT.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια, το μερίδιο του εμπορίου στο ΑΕΠ των ΗΠΑ μειώθηκε κατά περίπου 25%, ενώ άλλες χώρες είδαν το εμπόριο να αυξάνεται τα τελευταία οκτώ χρόνια. Ναι, οι ΗΠΑ αναπτύχθηκαν ταχύτερα από τους περισσότερους εταίρους τους, αλλά χωρίς την υποστήριξη του εμπορίου.

Η Αμερική εξακολουθεί να κυριαρχεί ως χρηματοπιστωτική και οικονομική υπερδύναμη, αλλά όχι ως εμπορική δύναμη. Έτσι, το μερίδιό της στους παγκόσμιους χρηματιστηριακούς δείκτες αυξήθηκε σχεδόν στο 70% και το μερίδιό της στο παγκόσμιο ΑΕΠ αυξήθηκε σε περισσότερο από 25%. Αλλά το μερίδιο των ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο είναι ήδη λιγότερο από 15%, αναφέρουν οι FT.

Ως αποτέλεσμα: μέχρι στιγμής, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν βλάψει τόσο πολύ την Κίνα, όσο έχουν αναγκάσει τους συμμάχους των ΗΠΑ να αναζητήσουν άλλες αγορές για εμπόριο. Ως εκ τούτου, οι νέοι δασμοί θα μπορούσαν να υπονομεύσουν περαιτέρω τη σημασία των Ηνωμένων Πολιτειών ως εμπορικής δύναμης και της οικονομικής τους ισχύος.

Ο Trump έχει κάνει πολλές τρομερές ανακοινώσεις σχετικά με τους νέους δασμούς, ακόμη και πριν αναλάβει καθήκοντα. Συγκεκριμένα, υποσχέθηκε να αυξήσει τους δασμούς για ολόκληρο τον κόσμο στο 10-20%, για το Μεξικό και τον Καναδά στο 25%, για την Κίνα στο 60% και για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες που επιδιώκουν να αποδολαριοποιήσουν το εμπόριό τους, έως και 100%.

Η αγορά είναι σίγουρη με μεγάλη πιθανότητα ότι ο Trump θα εφαρμόσει τις απειλές του. Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, επιβεβαίωσε ότι θα μπορούσε να αυξήσει τους εισαγωγικούς δασμούς για τον Καναδά και το Μεξικό στο 25% για την αποστολή παράνομων μεταναστών στις ΗΠΑ, καθώς και δασμούς έως και 10% για την Κίνα για αποστολές φαιντανύλης μέσω του Μεξικού και του Καναδά, από την 1η Φεβρουαρίου. Ωστόσο, δεν θα εισαχθεί ακόμη δασμός έως 20% για όλες τις χώρες.

Οι εμπειρογνώμονες των FT είναι πεπεισμένοι ότι αυτό θα οδηγήσει στο ίδιο πράγμα - εμπόριο χωρίς τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Ο δασμολογικός πόλεμος των ΗΠΑ μόνο αρχικά οδήγησε σε μείωση των εξαγωγών από την Κίνα και ορισμένες χώρες προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, πολλές από αυτές τις χώρες έχουν προσαρμοστεί με επιτυχία, έχουν βρει νέες αγορές ή έχουν εμβαθύνει το εμπόριο με τους υπάρχοντες εταίρους», λέει ο Vladimir Chernov, αναλυτής της Freedom Finance Global.

Η Κίνα έχει μειώσει την εξάρτησή της από την αγορά των ΗΠΑ υπογράφοντας συμφωνίες περιφερειακής συνολικής οικονομικής εταιρικής σχέσης (RCEP) με 15 χώρες της Ασίας-Ειρηνικού, ενώ έχει αυξήσει σημαντικά το εμπόριο με τη Ρωσία. Η Κίνα έχει επίσης καταστεί ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ, ξεπερνώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η ΕΕ, αν και επηρεάζεται από τους δασμούς σε αγαθά όπως ο χάλυβας και το αλουμίνιο, έχει ενισχύσει το εμπόριο με την Κίνα, τη Λατινική Αμερική (μέσω συμφωνίας με τη Mercosur) και την Αφρική. Πριν από αυτό, η ΕΕ εργαζόταν επί 25 χρόνια για τη συμφωνία Mercosur και τελικά έσπευσε να την υπογράψει φοβούμενη νέους δασμολογικούς περιορισμούς από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Οι χώρες της ASEAN, ειδικά το Βιετνάμ, η Ταϊβάν και η Μαλαισία, έχουν επωφεληθεί σημαντικά από την ανακατανομή των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού. Η Κίνα, η οποία δέχθηκε δασμολογικές πιέσεις, μετέφερε μέρος της παραγωγής της σε αυτές τις χώρες, γεγονός που οδήγησε σε αύξηση των εξαγωγών τους.

Έτσι, η Κίνα έχει αντισταθμίσει εν μέρει τις απώλειες λόγω της Ασίας, της Ευρώπης και της εγχώριας ζήτησης και άλλες χώρες προσαρμόζονται σταδιακά, αναπροσανατολίζοντας τον εαυτό τους σε νέους εταίρους», σημειώνει ο Τσερνόφ.

Γιατί τα κάνει όλα αυτά ο Τραμπ; Προσπαθεί να προστατεύσει την εγχώρια παραγωγή και τις θέσεις εργασίας που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν την Κίνα. Ένα άλλο πρόβλημα είναι το τεράστιο έλλειμμα εξωτερικού εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο επίσης δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς να επανέλθουν τα εργοστάσια στο αμερικανικό έδαφος. Αυτός είναι ο σκοπός της αύξησης των εισαγωγικών δασμών: εάν είναι δαπανηρή η εισαγωγή αγαθών σε μια χώρα λόγω δασμών, τότε είναι απαραίτητο να οικοδομηθεί η παραγωγή και οι επιχειρήσεις στη χώρα αυτή.

«Το πρόβλημα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το αυξανόμενο εθνικό χρέος. Μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2009, κατέστη σαφές ότι η ανάπτυξή της δεν μπορούσε καν να σταματήσει. Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες μετέφεραν την παραγωγή τους σε άλλες χώρες, όπου υπήρχε φθηνότερη εργασία, φθηνότερες πληρωμές ενοικίου, προκειμένου να μειώσουν το κόστος παραγωγής των αγαθών τους και να κατακτήσουν νέες αγορές. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν η εμφάνιση ενός νέου ισχυρού παγκόσμιου παίκτη – της Κίνας, η οποία έγινε πραγματικό αντίβαρο στις Ηνωμένες Πολιτείες σε πολλές πτυχές της παγκόσμιας οικονομίας. Ως αποτέλεσμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες απάντησαν με τη μορφή της προστασίας των αγορών τους, προσπαθώντας να επιβραδύνουν την ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας, επιβάλλοντας κυρώσεις όχι μόνο κατά της Κίνας, αλλά και κατά της Ρωσίας, του Ιράν, της Τουρκίας και άλλων οικονομιών που έχουν διεκδικήσει τα δικαιώματά τους σε ολόκληρο το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα», λέει η Ekaterina Novikova, Ph.D. στα Οικονομικά, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Οικονομικής Θεωρίας στο Ρωσικό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Plekhanov.

Το γεγονός ότι αυτά τα προστατευτικά μέτρα των ΗΠΑ δεν λειτούργησαν είναι ένα δυσάρεστο χαστούκι στο πρόσωπο του Τραμπ.

«Η άλλη πλευρά των προστατευτικών μέτρων του Trump είναι τα αντίποινα των αντισυμβαλλομένων, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση των αμερικανικών εξαγωγών και των κρίσιμων εισαγωγών. Για παράδειγμα, η Κίνα σε απάντηση θα απαγορεύσει την πώληση ηλίου, γερμανίου, αντιμονίου και ορισμένων άλλων υλικών για την παραγωγή ημιαγωγών στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Ο πρώτος εμπορικός πόλεμος το 2018-2019, σύμφωνα με διάφορες μελέτες, οδήγησε σε υψηλότερες τιμές για τους Αμερικανούς καταναλωτές, περικοπές θέσεων εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και μεταφορά παραγωγής από την Κίνα στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας - η επιθυμητή μείωση του συνολικού εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ δεν επιτεύχθηκε, αν και μειωνόταν με την Κίνα.

- λέει η Olga Belenkaya, επικεφαλής του τμήματος μακροοικονομικής ανάλυσης της FG Finam.

Η αύξηση των τιμών των εισαγόμενων αγαθών θα επιταχύνει τον πληθωρισμό, θα ασκήσει πίεση στην οικονομική ανάπτυξη στις Ηνωμένες Πολιτείες και η επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου και η μείωση του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών στο παγκόσμιο εμπόριο μπορεί να αποδυναμώσει την εμπιστοσύνη στο δολάριο ως το κύριο αποθεματικό νόμισμα, δήλωσε ο Τσερνόφ. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι τα αντίποινα εκ μέρους των αντιπάλων μπορεί να οδηγήσουν σε ανακατεύθυνση των εξαγωγών και εμβάθυνση των εμπορικών δεσμών με εναλλακτικές οικονομικές ενώσεις ή συμμαχίες, γεγονός που θα ασκήσει πίεση στις αμερικανικές εξαγωγικές εταιρείες, προσθέτει ο εμπειρογνώμονας.

Αν ο πρώτος δασμολογικός πόλεμος δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, γιατί ο Τραμπ συνεχίζει τη στρατηγική του;

Σύμφωνα με την Belenkaya,

Ο Trump είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει την αύξηση των δασμών ως μοχλό πίεσης στις διαπραγματεύσεις, αναγκάζοντας άλλες χώρες να αγοράσουν περισσότερα αμερικανικά αγαθά ή / και να είναι πιο εξυπηρετικές στις απαιτήσεις της πολιτικής των ΗΠΑ.

Το τελευταίο ενδεικτικό παράδειγμα: όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε την εισαγωγή εισαγωγικών δασμών 25% για την Κολομβία λόγω της άρνησης της κυβέρνησης της χώρας να δεχτεί αμερικανικά αεροπλάνα με απελαθέντες μετανάστες και στη συνέχεια, έχοντας λάβει τη συγκατάθεση των κολομβιανών αρχών για να δεχτεί μετανάστες, ακύρωσε την επιβολή δασμών.

Ταυτόχρονα, η Ουάσιγκτον ενεργεί πιο διακριτικά σε σχέση με την ΕΕ. Από τη μία πλευρά, απομακρύνει τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους από την ευρωπαϊκή αγορά, δημιουργεί ενεργειακή κρίση εκεί και αυξάνει τις τιμές. Από την άλλη, όχι μόνο εξασφαλίζει την πώληση των δικών της πόρων σε υψηλότερες τιμές, αλλά αναγκάζει επίσης τις τοπικές βιομηχανίες, ιδίως τις γερμανικές, να χρεοκοπήσουν λόγω των ακριβών ενεργειακών πόρων και να μετακινηθούν σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Γίνεται λόγος για προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να αποκτήσουν τον έλεγχο της Γροιλανδίας απλώς και μόνο επειδή δίνει στην τελευταία την ευκαιρία να έχει πρόσθετη επιρροή στην Αρκτική στη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας που κατασκευάζει η Ρωσία», δήλωσε η Novikova.

Κείμενο Όλγα Σαμοφάλοβα

ΠΗΓΗ: VZ.ru

Η Δανία κινείται για να ενισχύσει την παρουσία στην Γροιλανδία και τον Αρκτικό κύκλο

Από το Associated Press

28/1/2025

Η πρωθυπουργός της Δανίας ξεκίνησε περιοδεία στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες την Τρίτη, καθώς η ήπειρος αντιμετωπίζει αυτό που αποκάλεσε «μια πιο αβέβαιη πραγματικότητα» και η χώρα της κινείται για να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία γύρω από τη Γροιλανδία.

Η πρωθυπουργός Mette Frederiksen σχεδίαζε στάσεις στο Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες, οι τελευταίες για να συναντηθούν με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Mark Rutte. Το ταξίδι της έρχεται καθώς ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι δεν θα αποκλείσει τη χρήση στρατιωτικής βίας για να πάρει τον έλεγχο της Γροιλανδίας, μιας αυτόνομης περιοχής που ανήκει στο ΝΑΤΟ και τη Δανία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τη Δευτέρα το βράδυ, η κυβέρνησή της ανακοίνωσε μια συμφωνία περίπου 14,6 δισεκατομμυρίων κορωνών (σχεδόν 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων) με μέρη, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων της Γροιλανδίας και των Νήσων Φερόε, για να «βελτιώσει τις δυνατότητες επιτήρησης και διατήρησης της κυριαρχίας στην περιοχή».

Αυτά θα περιλαμβάνουν τρία νέα πολεμικά σκάφη της Αρκτικής, δύο επιπλέον drones επιτήρησης μεγάλης εμβέλειας και δορυφορική χωρητικότητα, δήλωσε το υπουργείο Άμυνας στην Κοπεγχάγη.

Η Φρέντερικσεν δεν ανέφερε άμεσα την απειλή του Τραμπ σε σχόλια σε συνάντηση με τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, αλλά είπε ότι «αντιμετωπίζουμε μια πιο αβέβαιη πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που απαιτεί μια ακόμη πιο ενωμένη Ευρώπη και περισσότερη συνεργασία».

Επεσήμανε τις ρωσικές δραστηριότητες στην Ουκρανία και πέρα από αυτήν και είπε ότι «εναπόκειται στην Ευρώπη να καθορίσει το μέλλον της ηπείρου μας και νομίζω ότι πρέπει να αναλάβουμε μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική μας ασφάλεια».

Στην ανακοίνωσή του για την περιοχή της Αρκτικής και του Βόρειου Ατλαντικού, το υπουργείο Άμυνας της Δανίας δήλωσε ότι τα μέρη συμφώνησαν να διαπραγματευτούν μια δεύτερη συμφωνία κατά το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους με επίκεντρο την ενίσχυση της αποτροπής και της άμυνας.

«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι υπάρχουν σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά την ασφάλεια και την άμυνα στην Αρκτική και τον Βόρειο Ατλαντικό», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας Troels Lund Poulsen. «Για το λόγο αυτό, πρέπει να ενισχύσουμε την παρουσία μας στην περιοχή».

Το υπουργείο του δήλωσε ότι η διασφάλιση ότι οι επενδύσεις παρέχουν στήριξη για τοπικές θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις στη Γροιλανδία και τις Φερόες Νήσους θα είναι «ένα κομβικό σημείο». Η Βίβιαν Μότσφελντ, υπουργός Εξωτερικών της Γροιλανδίας, δήλωσε ότι είναι «ικανοποιημένη με τα βήματα που κάνουμε για την αύξηση της ασφάλειας μέσα και γύρω από τη Γροιλανδία» με τη συμφωνία.

Η κυβέρνηση της Γροιλανδίας επέμεινε ότι η περιοχή δεν είναι προς πώληση, αλλά ότι είναι ανοιχτή σε συνεργασία. Η δήλωση του υπουργείου Άμυνας δεν ανέφερε τις φιλοδοξίες του Τραμπ.

ΗΠΑ. Διάταγμα Τραμπ για δημιουργία Σιδερένιου Θόλου (IRON DOME) για τις ΗΠΑ.

 Ουάσιγκτον, 27/1/2025

Διάταγμα για τη δημιουργία σιδερένιου θόλου - αντιπυραυλικής ασπίδας για τις ΗΠΑ υπέγραψε χθες ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Σύμφωνα με το έγγραφο που δημοσιέυεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου:

"Η απειλή επίθεσης από βαλλιστικούς, υπερηχητικούς και πυραύλους κρουζ, καθώς και άλλες προηγμένες εναέριες επιθέσεις, παραμένει η πιο καταστροφική απειλή που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες."

Αναγνωρίζεται ότι " Τα τελευταία 40 χρόνια, αντί να μειωθεί, η απειλή από τα στρατηγικά όπλα επόμενης γενιάς έχει γίνει πιο έντονη και περίπλοκη με την ανάπτυξη από ομότιμους και σχεδόν ομότιμους αντιπάλους συστημάτων επόμενης γενιάς και των δικών τους ολοκληρωμένων δυνατοτήτων αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας."

"Για την προώθηση του στόχου της ειρήνης μέσω της ισχύος, είναι η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών ότι:
(α) Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα φροντίσουν για την κοινή άμυνα των πολιτών τους και του έθνους αναπτύσσοντας και διατηρώντας μια ασπίδα πυραυλικής άμυνας επόμενης γενιάς.
(β) Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποτρέψουν - και θα υπερασπιστούν τους πολίτες τους και τις κρίσιμες υποδομές τους ενάντια - σε οποιαδήποτε ξένη αεροπορική επίθεση στην πατρίδα. και
(γ) Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εγγυηθούν την ασφαλή ικανότητά τους για δεύτερο χτύπημα."

Ο Πρόεδρος με το διάταγμα δίνει εντολές εφαρμογής 
"Εφαρμογή. Εντός 60 ημερών από την ημερομηνία αυτής της εντολής, ο Υπουργός Άμυνας:
(α) Υποβάλλει στον Πρόεδρο μια αρχιτεκτονική αναφοράς, απαιτήσεις βασισμένες στις δυνατότητες και ένα σχέδιο εφαρμογής για την αντιπυραυλική ασπίδα επόμενης γενιάς. Η αρχιτεκτονική θα περιλαμβάνει, τουλάχιστον, σχέδια για:
(i) Άμυνα των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι βαλλιστικών, υπερηχητικών, προηγμένων πυραύλων κρουζ και άλλων εναέριων επιθέσεων επόμενης γενιάς από ομότιμους, σχεδόν ομότιμους και αδίστακτους αντιπάλους.
ii) επιτάχυνση της ανάπτυξης του στρώματος διαστημικού αισθητήρα υπερηχητικής και βαλλιστικής παρακολούθησης·
iii) ανάπτυξη και εγκατάσταση πολλαπλασιαζόμενων διαστημικών συστημάτων αναχαίτισης ικανών για αναχαίτιση σε φάση ώθησης·
(iv) Ανάπτυξη ικανοτήτων αναχαίτισης κάτω και τελικής φάσης που έχουν σχεδιαστεί για να εξουδετερώσουν μια επίθεση αντίστροφης αξίας.
v) Ανάπτυξη και ανάπτυξη ενός επιπέδου επιτήρησης της Διαστημικής Αρχιτεκτονικής των Πολλαπλασιαζόμενων Πολεμικών Αεροσκαφών·
vi) ανάπτυξη και ανάπτυξη ικανοτήτων για την εξουδετέρωση πυραυλικών επιθέσεων πριν από την εκτόξευση και στη φάση ώθησης·
vii) Ανάπτυξη και εγκατάσταση ασφαλούς αλυσίδας εφοδιασμού για όλες τις συνιστώσες με χαρακτηριστικά ασφάλειας και ανθεκτικότητας επόμενης γενιάς· και
viii) ανάπτυξη και εγκατάσταση σταθερών συστημάτων για την αύξηση της κινητικής ήττας βαλλιστικών, υπερηχητικών, προηγμένων πυραύλων κρουζ και άλλων εναέριων επιθέσεων επόμενης γενιάς."

(β) Επανεξέταση των αρμόδιων αρχών και της οργάνωσης του Υπουργείου Άμυνας για την ανάπτυξη και ανάπτυξη δυνατοτήτων με την απαραίτητη ταχύτητα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.
γ) Από κοινού με τον διευθυντή του Γραφείου Διοίκησης και Προϋπολογισμού, υποβάλλει στον Πρόεδρο σχέδιο για τη χρηματοδότηση αυτής της οδηγίας, παρέχοντας επαρκή χρόνο για εξέταση από τον Πρόεδρο πριν από την οριστικοποίηση του προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2026. και
(δ) Σε συνεργασία με τη Στρατηγική Διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών και τη Βόρεια Διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών, να υποβάλει στον Πρόεδρο:
(i) Μια ενημερωμένη αξιολόγηση της στρατηγικής πυραυλικής απειλής για την πατρίδα. και
(ii) Ένα σύνολο τοποθεσιών προτεραιότητας για την προοδευτική άμυνα ενάντια σε μια επίθεση αντιστάθμισης από πυρηνικούς αντιπάλους.
Ενότητα" 

Για την ανάπτυξη της πυραυλικής τους ασπίδας οι ΗΠΑ:

"Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να συνεργάζονται για την πυραυλική άμυνα με τους συμμάχους και τους εταίρους τους για να βοηθήσουν στην άμυνα των συμμαχικών πληθυσμών και στρατευμάτων και των προωθημένων στρατευμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά την υποβολή στον Πρόεδρο της αρχιτεκτονικής αναφοράς πυραυλικής άμυνας επόμενης γενιάς σύμφωνα με το τμήμα 3 (α) του παρόντος διατάγματος, ο Υπουργός Άμυνας θα κατευθύνει μια ανασκόπηση της στάσης και των πρωτοβουλιών πυραυλικής άμυνας στο πεδίο για να προσδιορίσει τρόπους με τους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι και εταίροι τους μπορούν να:
(α) Αυξήσουν τη διμερή και πολυμερή συνεργασία για την ανάπτυξη τεχνολογίας πυραυλικής άμυνας, τις δυνατότητες και λειτουργίες·
(β) Βελτιώσουν την πυραυλική άμυνα στο πεδίο των προωθημένων στρατευμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμαχικών εδαφών, στρατευμάτων και πληθυσμών. και να
(γ) Αυξήσουν και να επιταχύνουν την παροχή δυνατοτήτων πυραυλικής άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών σε συμμάχους και εταίρους."

ΠΗΓΗ: whitehouse.gov