Νέα Υόρκη, 24 Σεπτεμβρίου 2022
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της Ομιλίας του ΥΠΕΞ της Ρωσίας, κ. Σεργκέι Λαβρόφ στην 77η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Αγαπητοί Συνάδελφοι
Κυρίες και Κύριοι
Συναντιόμαστε σε μια δύσκολη, δραματική στιγμή. Τα φαινόμενα κρίσης αυξάνονται και η κατάσταση της διεθνούς ασφάλειας επιδεινώνεται ραγδαία.
Αντί για έναν ειλικρινή διάλογο και μια αναζήτηση συμβιβασμών, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την παραπληροφόρηση, τις ωμές δραματοποιήσεις και τις προκλήσεις. Η γραμμή της Δύσης υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους διεθνείς θεσμούς ως όργανα συμφιλίωσης συμφερόντων και στο διεθνές δίκαιο ως εγγύηση δικαιοσύνης και προστασίας των αδυνάτων από την αυθαιρεσία. Αρνητικές τάσεις σε συμπυκνωμένη μορφή παρατηρούμε στα τείχη του ΟΗΕ, τα οποία εμφανίστηκαν στα ερείπια του γερμανικού φασισμού και του ιαπωνικού μιλιταρισμού και δημιουργήθηκαν με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης φιλικών σχέσεων μεταξύ των μελών του και την πρόληψη συγκρούσεων μεταξύ τους.
Σήμερα, το ζήτημα του μέλλοντος της παγκόσμιας τάξης αποφασίζεται – αυτό είναι σαφές σε κάθε αμερόληπτο παρατηρητή. Το ερώτημα είναι αν θα είναι μια τάξη με έναν ηγεμόνα που θα αναγκάζει τον καθένα να ζει με τους παροιμιώδεις «κανόνες» του, ευεργετικούς μόνο για αυτόν. Ή θα είναι ένας δημοκρατικός, δίκαιος κόσμος – χωρίς εκβιασμούς και εκφοβισμούς ανεπιθύμητων, χωρίς νεοναζισμό και νεοαποικιοκρατία. Η Ρωσία επιλέγει σταθερά τη δεύτερη επιλογή. Εμείς μαζί με τους συμμάχους, τους εταίρους και τους ομοϊδεάτες μας, σας καλούμε να συνεργαστούμε για να την κάνουμε πραγματικότητα.
Το μονοπολικό μοντέλο της παγκόσμιας ανάπτυξης, το οποίο εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του «χρυσού δισεκατομμυρίου», του οποίου η υπερκατανάλωση για αιώνες εξασφαλιζόταν από τους πόρους της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, γίνεται παρελθόν. Σήμερα, ο σχηματισμός κυρίαρχων κρατών έτοιμων να υπερασπιστούν τα εθνικά συμφέροντα οδηγεί στη διαμόρφωση μιας ισότιμης, κοινωνικά προσανατολισμένης και βιώσιμης πολυπολικής αρχιτεκτονικής. Ωστόσο, οι αντικειμενικές γεωπολιτικές διαδικασίες γίνονται αντιληπτές από την Ουάσιγκτον και τις κυρίαρχες ελίτ των δυτικών χωρών που βρίσκονται εντελώς υπό τον έλεγχό της, ως απειλή για την κυρίαρχη θέση τους.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θέλουν να σταματήσουν τον σφόνδυλο της ιστορίας. Κάποτε, έχοντας διακηρύξει τη νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο, η Ουάσιγκτον ανυψώθηκε σχεδόν στον βαθμό του αγγελιοφόρου του Κυρίου του Θεού στη Γη, ο οποίος δεν έχει υποχρεώσεις, αλλά μόνο «ιερά» δικαιώματα να ενεργεί ατιμώρητα - όπως και όπου θέλει. Οποιοδήποτε κράτος μπορεί να κηρυχθεί ζώνη τέτοιων ενεργειών – ειδικά αν δεν έχει ευχαριστήσει τους αυτοαποκαλούμενους «κυρίους του κόσμου» με κάποιο τρόπο. Όλοι θυμόμαστε πώς, με προσχήματα, εξαπολύθηκαν επιθετικοί πόλεμοι εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ και της Λιβύης, μακριά από τις αμερικανικές ακτές, οι οποίες στοίχισαν τη ζωή σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους. Μήπως σε κάποια από αυτές τις χώρες, είχαν επηρεαστεί πραγματικά τα νόμιμα συμφέροντα της Δύσης; Μήπως απαγόρευσαν τα αγγλικά ή τις γλώσσες άλλων χωρών μελών του ΝΑΤΟ, ,τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, τον πολιτισμό; Μήπως χαρακτήρισαν τους Αγγλοσάξονες «απάνθρωπους» και χρησιμοποίησαν βαρύ οπλισμό εναντίον τους; Ποια είναι τα αποτελέσματα των περιπετειών των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή; Βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου; Σταθεροποίηση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης; Αύξηση της ευημερίας του πληθυσμού; Ονομάστε τη χώρα στην οποία η Ουάσιγκτον παρενέβη με τη βία και όπου η ζωή έχει γίνει καλύτερη ως αποτέλεσμα.
Προσπαθώντας να αναβιώσει το μονοπολικό μοντέλο με το σύνθημα της «τάξης βασισμένης σε κανόνες», η Δύση επιβάλλει παντού «διαχωριστικές γραμμές» στο πνεύμα της αντιπαράθεσης συνασπισμών: «είτε μαζί μας είτε εναντίον μας». Το τρίτο δεν είναι δεδομένο, δεν υπάρχουν συμβιβασμοί. Συνεχίζοντας την απερίσκεπτη πορεία προς την επέκταση του ΝΑΤΟ προς την Ανατολή, την προσέγγιση της στρατιωτικής υποδομής του συνασπισμού στα σύνορα της Ρωσίας, τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν θέσει το καθήκον της υποταγής των ασιατικών χώρων. Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο στη Μαδρίτη, αυτό που αποκαλεί «αμυντική» συμμαχία διακήρυξε το «αδιαίρετο της ευρωατλαντικής και ινδο-ειρηνικής ασφάλειας». Σύμφωνα με το σύνθημα των στρατηγικών για τον Ινδο-Ειρηνικό, δημιουργούνται κλειστές μορφές που υπονομεύουν ολόκληρη την ανοιχτή και χωρίς αποκλεισμούς περιφερειακή αρχιτεκτονική που έχει αναπτυχθεί γύρω από την ASEAN για δεκαετίες. Επιπλέον, ξεκίνησαν ένα «παιχνίδι με τη φωτιά» γύρω από την Ταϊβάν, υποσχόμενοι στρατιωτική υποστήριξη.
Προφανώς, το διαβόητο «Δόγμα Μονρόε» αποκτά παγκόσμια εμβέλεια. Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να μετατρέψει ολόκληρο τον πλανήτη στην «πίσω αυλή» της. Ένα μέσο εξαναγκασμού των διαφωνούντων είναι οι παράνομες μονομερείς κυρώσεις, οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια εγκρίνονται κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και χρησιμοποιούνται ως μέσο πολιτικού εκβιασμού. Ο κυνισμός αυτής της πρακτικής είναι προφανής. Οι περιορισμοί πλήττουν τον άμαχο πληθυσμό, εμποδίζοντας την πρόσβαση σε βασικά αγαθά, συμπεριλαμβανομένων φαρμάκων, εμβολίων, τροφίμων. Το εμπάργκο των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας, το οποίο διαρκεί περισσότερο από 60 χρόνια, είναι ένα κραυγαλέο παράδειγμα. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έχει ζητήσει εδώ και καιρό και επίμονα την άμεση κατάργησή του με συντριπτική πλειοψηφία. Ο Γενικός Γραμματέας, οι αρμοδιότητες του οποίου περιλαμβάνουν την προώθηση της εφαρμογής των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης, θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το πρόβλημα. Έχει επίσης ιδιαίτερο ρόλο στην κινητοποίηση των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των επισιτιστικών και ενεργειακών κρίσεων που ξέσπασαν λόγω της ανεξέλεγκτης εκπομπής χρήματος σε ΗΠΑ και ΕΕ κατά τη διάρκεια της πανδημίας και των ανεύθυνων ερασιτεχνικών ενεργειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις αγορές υδρογονανθράκων. Σε αντίθεση με τη στοιχειώδη κοινή λογική, η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες επιδείνωσαν την κατάσταση κρίσης κηρύσσοντας οικονομικό πόλεμο κατά της Ρωσίας. Ως αποτέλεσμα, οι παγκόσμιες τιμές για τα τρόφιμα, τα λιπάσματα, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αυξάνονται. Χαιρετίζουμε τις προσπάθειες του Γ.Γ. για την επίτευξη της Συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης, αλλά η συμφωνία θα πρέπει να υλοποιηθεί. Εν τω μεταξύ, τα πλοία με ουκρανικά σιτηρά ως επί το πλείστον δεν πηγαίνουν στις φτωχότερες χώρες και τα οικονομικά και υλικοτεχνικά εμπόδια που δημιουργήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΕ στο δρόμο προς τις ρωσικές εξαγωγές σιτηρών και λιπασμάτων δεν έχουν εξαλειφθεί εντελώς. Υπενθυμίζουμε εδώ και αρκετές εβδομάδες ότι 300.000 τόνοι λιπασμάτων έχουν δεσμευθεί στα ευρωπαϊκά λιμάνια. Για μεγάλο χρονικό διάστημα προσφέρουμε τη δωρεάν μεταφορά τους στις άπορες χώρες της Αφρικής, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αντιδρά.
Η επίσημη ρωσοφοβία έχει αποκτήσει πρωτοφανείς, τραγελαφικές διαστάσεις στη Δύση. Δεν διστάζουν πλέον να δηλώσουν ανοιχτά την πρόθεσή τους όχι μόνο να προκαλέσουν στρατιωτική ήττα στη χώρα μας, αλλά και να καταστρέψουν και να διαμελίσουν τη Ρωσία. Με άλλα λόγια, να επιτευχθεί η εξαφάνιση από τον πολιτικό χάρτη του κόσμου ενός πολύ ανεξάρτητου μεγάλου γεωπολιτικού μεγέθους.
Αλλά, σε τι στην πραγματικότητα, οι ενέργειες της Ρωσίας τις τελευταίες δεκαετίες παραβίασαν τα συμφέροντα των αντιπάλων; Ίσως δεν μπορούν να μας συγχωρήσουν το γεγονός ότι χάρη στη θέση της χώρας μας, η στρατιωτικο-στρατηγική «ύφεση» του 1980-1990 κατέστη δυνατή; Ότι τότε διαλύσαμε οικειοθελώς το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, στερώντας από το ΝΑΤΟ τον λόγο ύπαρξής του; Υποστηρίξαμε την επανένωση της Γερμανίας χωρίς όρους και αντίθετα με τη θέση του Λονδίνου και του Παρισιού; Αποσύραμε τις ένοπλες δυνάμεις από την Ευρώπη, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Αναγνωρίσαμε την ανεξαρτησία των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Πιστέψαμε τις υποσχέσεις των δυτικών ηγετών ότι δε θα επεκτείνουν το ΝΑΤΟ «ούτε μια ίντσα» προς τα ανατολική κατεύθυνση, και όταν η διαδικασία ξεκίνησε, συμφωνήσαμε να τη νομιμοποιήσουμε πραγματικά μέσω της ολοκλήρωσης της Ιδρυτικής Πράξης ΝΑΤΟ-Ρωσίας; Μήπως παραβιάσαμε τα συμφέροντα της Δύσης προειδοποιώντας την για το απαράδεκτο τις προσέγγισης απειλητικών στρατιωτικών υποδομών κοντά στα σύνορά μας;
Η αλαζονεία της Δύσης και ο αμερικανικός εξαιρετισμός έγιναν ιδιαίτερα καταστροφικοί μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Πίσω στο 1991, ο αναπληρωτής επικεφαλής του Πενταγώνου, P. Wolfowitz, σε μια συνομιλία με τον διοικητή των κοινών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, W. Clark, παραδέχτηκε ειλικρινά ότι μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον στρατό τους χωρίς φόβο τιμωρίας ... Και ότι έχουν πέντε, ίσως δέκα χρόνια για να καθαρίσουν αυτά τα υποκατάστατα σοβιετικά καθεστώτα όπως το Ιράκ και η Συρία μέχρι να εμφανιστεί μια νέα υπερδύναμη που μπορεί να τους αμφισβητήσει. Είμαι βέβαιος ότι κάποια μέρα θα μάθουμε από τα απομνημονεύματα κάποιου άλλου, πώς χτίστηκε η αμερικανική στρατηγική σε σχέση με την Ουκρανία. Ωστόσο, τα σχέδια της Ουάσιγκτον είναι ήδη προφανή.
Ίσως δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν το γεγονός ότι, κατόπιν αιτήματος των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ, υποστηρίξαμε τις συμφωνίες του τότε Προέδρου της Ουκρανίας Viktor Yanukovych με την αντιπολίτευση για τη διευθέτηση της κρίσης τον Φεβρουάριο του 2014; Οι συμφωνίες, τις οποίες εγγυήθηκαν η Γερμανία, η Γαλλία και η Πολωνία, ποδοπατήθηκαν το επόμενο πρωί από τους ηγέτες του αιματηρού πραξικοπήματος, οι οποίοι ταπείνωσαν τους Ευρωπαίους μεσολαβητές. Η Δύση απλά σήκωσε τα χέρια ψηλά και παρακολουθούσε σιωπηλά καθώς οι πραξικοπηματίες άρχισαν να βομβαρδίζουν την ανατολική Ουκρανία, όπου αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τα αποτελέσματα του πραξικοπήματος, πώς οι διοργανωτές του αναβάθμισαν στην τάξη των εθνικών ηρώων ναζιστές μπράβους που συμμετείχαν στη βάναυση εθνοκάθαρση Ρώσων, Πολωνών, Εβραίων κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Έπρεπε να ανεχτούμε την πολιτική του Κιέβου να απαγορεύσει εντελώς τη ρωσική γλώσσα, την εκπαίδευση, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και τον πολιτισμό με αιτήματα για την εκδίωξη των Ρώσων από την Κριμαία, κηρύσσοντας τον πόλεμο εναντίον του Ντονμπάς, οι κάτοικοι του οποίου τόσο τότε όσο και οι σημερινές αρχές του Κιέβου ανακήρυξαν όχι ανθρώπους, αλλά «όντα» μέσα από το στόμα της ανώτατης ηγεσίας τους;
Μήπως η Ρωσία παραβίασε τα συμφέροντα της Δύσης διαδραματίζοντας βασικό ρόλο στον τερματισμό των εχθροπραξιών που εξαπέλυσαν οι νεοναζί του Κιέβου στην ανατολική Ουκρανία και στη συνέχεια απαίτησε την εφαρμογή της δέσμης μέτρων του Μινσκ, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Φεβρουάριο του 2015, αλλά θάφτηκε από το Κίεβο με την άμεση συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ;
Με την πάροδο των ετών, έχουμε επανειλημμένα προτείνει να συμφωνήσουμε σχετικά με τους κανόνες συνύπαρξης στην Ευρώπη βάσει της αρχής της ίσης και αδιαίρετης ασφάλειας, η οποία επιβεβαιώνεται στο υψηλότερο επίπεδο στα έγγραφα του ΟΑΣΕ. Σύμφωνα με αυτή την αρχή, κανείς δεν θα ενίσχυε τη δική του ασφάλεια εις βάρος της ασφάλειας των άλλων. Υποβάλαμε την τελευταία πρόταση σχετικά με την ανάγκη να καταστούν αυτές οι συμφωνίες νομικά δεσμευτικές τον Δεκέμβριο του 2021, στην οποία λάβαμε μια αλαζονική άρνηση.
Η αδυναμία των δυτικών χωρών να διαπραγματευτούν και η συνέχιση του πολέμου κατά του λαού από το καθεστώς του Κιέβου δεν μας άφησε άλλη επιλογή από το να αναγνωρίσουμε την ανεξαρτησία των λαϊκών δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και να ξεκινήσουμε μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση για την προστασία των Ρώσων και άλλων κατοίκων του Ντονμπάς και την εξάλειψη των απειλών για την ασφάλειά μας που το ΝΑΤΟ έχει δημιουργήσει με συνέπεια στο έδαφος της Ουκρανίας, στην πραγματικότητα, στα σύνορά μας. Η επιχείρηση διεξάγεται σύμφωνα με τις συνθήκες φιλίας, συνεργασίας και αμοιβαίας συνδρομής μεταξύ της Ρωσίας και αυτών των δημοκρατιών βάσει του άρθρου 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Είμαι βέβαιος ότι στη θέση μας κάθε κυρίαρχο κράτος που σέβεται τον εαυτό του και έχει επίγνωση της ευθύνης του απέναντι στον λαό του θα το έκανε αυτό.
Τώρα η Δύση έχει ξεσπάσει υστερικά για τα δημοψηφίσματα που διεξάγονται στις περιοχές Λουχάνσκ, Ντονέτσκ, Χερσώνας και Ζαπορίζια της Ουκρανίας, αλλά οι άνθρωποι που ζουν εκεί αντιδρούν μόνο σε αυτό που τους συνέστησε ο επικεφαλής του καθεστώτος του Κιέβου, Β.Α. Ζελένσκι, σε μια από τις συνεντεύξεις του τον Αύγουστο του 2021. Στη συνέχεια συμβούλεψε όλους όσους αισθάνονται Ρώσοι, προς όφελος των παιδιών και των εγγονιών τους, να "πάνε" στη Ρωσία. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών το κάνουν τώρα, παίρνοντας μαζί τους τα εδάφη τους, στα οποία ζούσαν οι πρόγονοί τους για αιώνες.
Είναι πολύ σαφές σε κάθε αμερόληπτο παρατηρητή: για τους Αγγλοσάξονες, οι οποίοι υπέταξαν πλήρως την Ευρώπη, η Ουκρανία είναι μόνο αναλώσιμο υλικό στον αγώνα κατά της Ρωσίας. Το ΝΑΤΟ κήρυξε τη χώρα μας άμεση απειλή στο δρόμο προς την πλήρη κυριαρχία των ΗΠΑ και προσδιόρισε την Κίνα ως μακροπρόθεσμη στρατηγική πρόκληση. Ταυτόχρονα, η «συλλογική Δύση», με επικεφαλής την Ουάσιγκτον, στέλνει ένα τρομακτικό μήνυμα σε όλες τις άλλες χώρες χωρίς εξαίρεση - η επόμενη μπορεί να είναι όποια τολμά να παρακούσει.
Μία από τις συνέπειες της «σταυροφορίας» που κήρυξε η Δύση εναντίον των ανεπιθύμητων είναι η προοδευτική παρακμή των πολυμερών θεσμών, οι οποίοι μετατρέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους σε εργαλεία για την υλοποίηση των εγωιστικών συμφερόντων τους. Αυτή η γραμμή επιβάλλεται στον ΟΗΕ, στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού, στην UNESCO και σε άλλες πολυμερείς δομές. Στην πραγματικότητα, ο OAXO έχει ιδιωτικοποιηθεί. Γίνονται έντονες προσπάθειες να αποτραπεί η δημιουργία ενός μηχανισμού στο πλαίσιο της BTWC για τη διασφάλιση της διαφάνειας εκατοντάδων στρατιωτικών-βιολογικών προγραμμάτων του Πενταγώνου σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της περιμέτρου των ρωσικών συνόρων και σε όλη την Ευρασία. Το γεγονός ότι αυτά τα προγράμματα δεν είναι σε καμία περίπτωση αβλαβή αποδεικνύεται από τα αμείλικτα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν στο έδαφος της Ουκρανίας.
Βλέπουμε μια δυναμική γραμμή προς την ιδιωτικοποίηση της Γραμματείας του ΟΗΕ και την εισαγωγή του νεοφιλελεύθερου λόγου στο έργο της που αγνοεί την πολιτιστική και πολιτιστική ποικιλομορφία του σύγχρονου κόσμου. Από αυτήν την άποψη, ζητούμε να δοθεί προσοχή, όπως απαιτείται από τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, στη διασφάλιση δίκαιης γεωγραφικής εκπροσώπησης των κρατών μελών στις δομές της Γραμματείας, αποτρέποντας την κυριαρχία μιας ομάδας χωρών.
Μια απαράδεκτη κατάσταση έχει αναπτυχθεί γύρω από την αποτυχία της Ουάσιγκτον να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της βάσει της Συμφωνίας μεταξύ της Γραμματείας και της κυβέρνησης των ΗΠΑ σχετικά με τις υποχρεώσεις της «χώρας υποδοχής» της έδρας των Ηνωμένων Εθνών να εξασφαλίσει κανονικές συνθήκες για τη συμμετοχή όλων των χωρών μελών στις εργασίες του ΟΗΕ. Η συμφωνία αναθέτει επίσης αρμοδιότητες στον Γενικό Γραμματέα. Η αδράνεια είναι απαράδεκτη εδώ.
Οι προσπάθειες μεμονωμένων χωρών, οι οποίες υπονομεύουν τα προνόμια του Συμβουλίου Ασφαλείας, προκαλούν ανησυχία. Φυσικά, τόσο το Συμβούλιο όσο και ο ΟΗΕ στο σύνολό του θα πρέπει να προσαρμοστούν στη σύγχρονη πραγματικότητα. Βλέπουμε προοπτικές εκδημοκρατισμού του έργου του Συμβουλίου Ασφαλείας αποκλειστικά –θα ήθελα να το τονίσω αυτό– διευρύνοντας την εκπροσώπηση των χωρών της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Σημειώνουμε ιδιαίτερα την Ινδία και τη Βραζιλία ως βασικούς διεθνείς παράγοντες και άξιους υποψηφίους για μόνιμη ένταξη στο Συμβούλιο, με την υποχρεωτική ταυτόχρονη βελτίωση του προφίλ της Αφρικής.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι σημαντικό όλα τα κράτη μέλη να επαναβεβαιώσουν κατηγορηματικά, χωρίς επιφυλάξεις, την προσήλωσή τους στους σκοπούς και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ως το πρώτο απαραίτητο βήμα προς την αποκατάσταση της συλλογικής ευθύνης για το πεπρωμένο της ανθρωπότητας.
Για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2021 η Ομάδα Φίλων για την Υπεράσπιση του Χάρτη, που συνιδρύθηκε από τη Ρωσία και η οποία περιλαμβάνει ήδη περίπου δύο δωδεκάδες χώρες. Στόχος της Ομάδας είναι να διασφαλίσει την αυστηρή τήρηση των οικουμενικών κανόνων του διεθνούς δικαίου κατά της επιζήμιας μονομέρειας. Καλούμε όλους όσοι συμμερίζονται αυτή τη θέση να συμμετάσχουν. Σε αυτό το πλαίσιο, το Κίνημα των Αδεσμεύτων, οι χώρες BRICS, η SCO, και η ASEAN έχουν σημαντικές θετικές δυνατότητες.
Οι δυτικοί συνάδελφοί μας, επιβάλλοντας επιθετικά την αντίληψή τους για τη δημοκρατία ως πρότυπο οργάνωσης της κοινωνικής ζωής σε όλες τις χώρες, κατηγορηματικά δεν θέλουν να καθοδηγούνται από δημοκρατικούς κανόνες στις διεθνείς υποθέσεις. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η κατάσταση γύρω από την Ουκρανία. Η Ρωσία έχει τεκμηριώσει λεπτομερώς τη θέση της και το κάνει εδώ και αρκετά χρόνια. Η Δύση έχει δηλώσει την αντίθεσή της σε αυτό. Φαίνεται ότι αφήνονται τα υπόλοιπα μέλη της παγκόσμιας κοινότητας να αποφασίσουν μόνα τους ποια θέση θα πρέπει να λάβουν: υπέρ του ενός, υπέρ του άλλου ή για μια θέση ουδετερότητας. Φαίνεται ότι έτσι πρέπει να είναι στις δημοκρατίες, όταν οι αντίπαλοι πολιτικοί υπερασπίζονται την άποψή τους και προπαγανδίζουν στον πληθυσμό, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους δεν δίνουν σε κανέναν ελευθερία επιλογής. Απειλούν και στρίβουν τα χέρια όποιου τολμά να σκεφτεί για τον εαυτό του. Απαιτούν με απειλές την ένταξη στις αντιρωσικές κυρώσεις. Δεν είναι καλοί σε αυτό, αλλά είναι προφανές ότι αυτού του είδους η δράση των Ηνωμένων Πολιτειών και των δορυφόρων τους δεν είναι δημοκρατία, αλλά καθαρή δικτατορία, τουλάχιστον μια προσπάθεια επιβολής μιας δικτατορίας.
Υπάρχει μια επίμονη εντύπωση ότι η Ουάσιγκτον και η υποτακτική Ευρώπη προσπαθούν να διατηρήσουν την άπιαστη ηγεμονία τους αποκλειστικά με απαγορευμένες μεθόδους. Πολύ συχνά, οι μέθοδοι διπλωματίας αντικαθίστανται από παράνομες κυρώσεις κατά ισχυρών ανταγωνιστών στην οικονομία, τον αθλητισμό, τον χώρο πληροφοριών, τις πολιτιστικές ανταλλαγές και, γενικά, στον τομέα των επαφών μεταξύ των ανθρώπων. Το ίδιο πρόβλημα με τις θεωρήσεις για τους αντιπροσώπους σε διεθνείς εκδηλώσεις στη Νέα Υόρκη, τη Γενεύη, τη Βιέννη, το Παρίσι είναι επίσης η επιθυμία να εξαλειφθούν οι ανταγωνιστές, να αποφευχθούν εναλλακτικές απόψεις σε πολυμερείς συζητήσεις.
Είμαι πεπεισμένος για την ανάγκη προστασίας του ΟΗΕ, κάθαρσης του Παγκόσμιου Οργανισμού από οτιδήποτε συγκρουσιακό και επιφανειακό, αποκατάστασης της φήμης του ως πλατφόρμας ειλικρινών συζητήσεων για την εξεύρεση ισορροπίας συμφερόντων όλων των κρατών μελών. Είναι αυτή η προσέγγιση που μας καθοδηγεί στην προώθηση των εθνικών μας πρωτοβουλιών στον ΟΗΕ.
Είναι θεμελιώδους σημασίας να επιτευχθεί μια συνολική απαγόρευση της τοποθέτησης όπλων στο διάστημα, που είναι ο στόχος του ρωσο-κινεζικού σχεδίου διεθνούς συνθήκης που εξετάζεται από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τον Αφοπλισμό.
Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στα καθήκοντα προστασίας του κυβερνοχώρου, συμπεριλαμβανομένου του συντονισμού, στο πλαίσιο της ανοικτής ομάδας εργασίας της Γενικής Συνέλευσης, συμφωνιών σχετικά με τρόπους διασφάλισης της διεθνούς ασφάλειας των πληροφοριών, καθώς και της ανάπτυξης καθολικής σύμβασης για την καταπολέμηση της χρήσης των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών για εγκληματικούς σκοπούς βάσει της ειδικής επιτροπής.
Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το Γραφείο Αντιτρομοκρατικής Δράσης και άλλα αντιτρομοκρατικά όργανα του ΟΗΕ.
Θα συνεχίσουμε να προωθούμε τη δυναμική ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ του ΟΗΕ και του ΟΣΣΑ, της ΚΑΚ και της ΕΑΟΕ, προκειμένου να συνδυάσουμε τις προσπάθειες στον χώρο της Ευρύτερης Ευρασίας.
Η Ρωσία ζητεί την εντατικοποίηση των εργασιών για την επίλυση των περιφερειακών συγκρούσεων. Θεωρούμε προτεραιότητα να ξεπεραστεί το αδιέξοδο στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, να αποκατασταθεί η κρατική υπόσταση του Ιράκ και της Λιβύης που καταστράφηκε από την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, να εξουδετερωθούν οι απειλές για την κυριαρχία της Συρίας, να εγκαθιδρυθεί μια βιώσιμη διαδικασία εθνικής συμφιλίωσης στην Υεμένη και να ξεπεραστεί η δύσκολη κληρονομιά του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν. . Προσπαθούμε να αναβιώσουμε το κοινό ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα στην αρχική του μορφή και να διασφαλίσουμε μια δίκαιη και συνολική διευθέτηση των προβλημάτων της Κορεατικής Χερσονήσου. Πολλές καταστάσεις συγκρούσεων στην Αφρική απαιτούν την εγκατάλειψη του πειρασμού να καταστούν αντικείμενο γεωπολιτικών «παιχνιδιών μηδενικού αθροίσματος» και την εδραίωση εξωτερικών παραγόντων για την υποστήριξη των πρωτοβουλιών της Αφρικανικής Ένωσης. Ανησυχία προκαλεί η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου οι ΗΠΑ και η ΕΕ εργάζονται πεισματικά για να καταστρέψουν το διεθνές νομικό πλαίσιο που ενσωματώνεται στο ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και στην ειρηνευτική συμφωνία του Dayton.
Κυρία Πρόεδρε
Σε μια εποχή αλλαγής, είναι ανθρώπινη φύση να αναζητά υποστήριξη και παρηγοριά στη σοφία των προκατόχων, των οποίων η πορεία δεν είχε λιγότερες δοκιμασίες. Όπως το έθεσε εύστοχα ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Hammarskjöld, ο οποίος θυμήθηκε τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: «Ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε όχι για να φέρει την ανθρωπότητα στον παράδεισο, αλλά για να τη σώσει από την κόλαση». Αυτά τα λόγια είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Απευθύνονται σε όλους μας να συνειδητοποιήσουμε την ατομική και συλλογική μας ευθύνη να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την ασφαλή και αρμονική ανάπτυξη των μελλοντικών γενεών. Χρειάζεται πολιτική βούληση για να το πράξουν όλοι.
Είμαστε έτοιμοι για μια τέτοια έντιμη εργασία και είμαστε πεπεισμένοι ότι η σταθερότητα της παγκόσμιας τάξης μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσω της επιστροφής στις απαρχές της διπλωματίας του ΟΗΕ με βάση τη βασική καταστατική αρχή της πραγματικής δημοκρατίας – τον σεβασμό της κυρίαρχης ισότητας των κρατών."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου