Ο Όρμπαν αψηφά τους εταίρους της ΕΕ και συναντά ξανά τον Πούτιν στη Μόσχα

 Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα, λίγες ημέρες πριν η Ρωσία πραγματοποιήσει συνομιλίες σχετικά με την ώθηση των ΗΠΑ για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

των Νίκ Θορπ και Πάτρικ Τζάκσον

Ο Όρμπαν θεωρείται ένας από τους στενότερους συμμάχους του Πούτιν στην Ευρώπη και έχει εξοργίσει σταθερά τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ υπονομεύοντας την αλληλεγγύη κατά της Ρωσίας.

«Γνωρίζουμε την ισορροπημένη θέση σας για την κατάσταση στην Ουκρανία», είπε ο Πούτιν στον Όρμπαν σε δηλώσεις που μεταδόθηκαν από τη ρωσική κρατική τηλεόραση.

Σε ανάρτησή του αργότερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών Peter Szijjarto είπε ότι οι Ούγγροι είχαν αυτό για το οποίο ήρθαν στη Μόσχα: εγγυημένες προμήθειες ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου και συμφωνία για τη συνέχιση της κατασκευής του πυρηνικού σταθμού Paks.

Αντιδρώντας στην είδηση της επίσκεψης του Όρμπαν, ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς της Γερμανίας, του μεγαλύτερου κράτους μέλους της ΕΕ, είπε στους δημοσιογράφους: «Ενεργεί χωρίς ευρωπαϊκή εντολή και το κάνει χωρίς να μας συμβουλεύεται, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο».

Αναφερόμενος στην πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Μερτς είπε για τον Όρμπαν: «Έχει τις δικές του ιδέες για τον τερματισμό αυτού του πολέμου. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν πραγματοποιηθεί. Αν κάποιος έχει καλύτερη ιδέα από εμάς, τότε αυτό είναι πολύ ευπρόσδεκτο. Δυστυχώς αμφιβάλλω ότι αυτή τη φορά θα είναι πιο επιτυχημένη από την προηγούμενη φορά».

Ο Πούτιν ευχαρίστησε τον Ούγγρο πρωθυπουργό που πρότεινε τη Βουδαπέστη ως πιθανό τόπο για μια σύνοδο κορυφής Ρωσίας-ΗΠΑ με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

«Ο Τραμπ είπε αμέσως: «Έχουμε καλές σχέσεις με την Ουγγαρία, έχετε καλές σχέσεις με τον Βίκτορ, και εγώ επίσης, οπότε προτείνω αυτήν την επιλογή». Φυσικά, συμφωνήσαμε με χαρά», είπε ο Πούτιν.

Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters, ο Όρμπαν είπε στον Πούτιν ότι η Ουγγαρία «ενδιαφέρεται για την ειρήνη» και πρόσθεσε: «Οι συναντήσεις μας σήμερα μου δίνουν την ευκαιρία να επιβεβαιώσω, κύριε Πρόεδρε, ότι η Ουγγαρία είναι έτοιμη να παράσχει μια πλατφόρμα για τέτοιες διαπραγματεύσεις».

Ωστόσο, η ατμόσφαιρα όταν οι αντιπροσωπείες συναντήθηκαν στη Μόσχα φάνηκε εκπληκτικά παγωμένη και κάποια στιγμή ο Όρμπαν έπεσε κατά λάθος πάνω στον Ρώσο οικοδεσπότη του, αφού έσφιξε τα χέρια με άλλα μέλη της ρωσικής αντιπροσωπείας.

Ένα ανεξάρτητο ουγγρικό μέσο ενημέρωσης ανέφερε επίσης ότι τα λόγια του Πούτιν είχαν μεταφραστεί λάθος στα ουγγρικά, για να ακούγονται πιο θετικά.

Τα σχέδια για μια «ειρηνευτική σύνοδο κορυφής» στη Βουδαπέστη προτάθηκαν τον περασμένο μήνα, αλλά μπήκαν στο ράφι, σύμφωνα με πληροφορίες επειδή η ρωσική πλευρά είχε αρνηθεί να συμβιβαστεί με τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις του Πούτιν για τερματισμό του πολέμου.

Το κόμμα Fidesz του Ούγγρου ηγέτη αντιμετωπίζει βουλευτικές εκλογές τον Απρίλιο και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια θα μπορούσε να ηττηθεί στην κάλπη. Εάν φιλοξενούσε μια σύνοδο κορυφής Τραμπ-Πούτιν στη Βουδαπέστη, θα μπορούσε να βοηθήσει στην αύξηση των πιθανοτήτων επανεκλογής του.

Ο Όρμπαν, ο οποίος επισκέφθηκε για τελευταία φορά τη Μόσχα τον Ιούλιο του 2024, έχει επανειλημμένα αμφισβητήσει τις προσπάθειες της ΕΕ να τερματίσει τις ευρωπαϊκές εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Χαρακτήρισε την επίσκεψη της Παρασκευής ως το δεύτερο σκέλος μιας στρατηγικής για τη διασφάλιση του ρωσικού ενεργειακού εφοδιασμού αυτόν τον χειμώνα, για τη Σλοβακία και τη Σερβία καθώς και την Ουγγαρία.

Νωρίτερα αυτό το μήνα στην Ουάσιγκτον, εξασφάλισε εξαίρεση από τις κυρώσεις των ΗΠΑ στα ρωσικά καύσιμα - αλλά μόνο όσο παραμένει στην εξουσία.

Από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, ο Όρμπαν ισχυρίστηκε ότι ήταν στο πλευρό της ειρήνης και είπε στο ουγγρικό κρατικό ραδιόφωνο την περασμένη εβδομάδα ότι «η Ευρώπη αποφάσισε να πάει σε πόλεμο στην Ουκρανία».

Υποστήριξε σθεναρά το ειρηνευτικό σχέδιο 28 σημείων του Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου και κατά τη διάρκεια της ξέφρενης διπλωματίας μετά την εμφάνισή του, η κυβέρνηση Όρμπαν και τα μέσα ενημέρωσης υπέρ του Όρμπαν κατηγόρησαν τους ηγέτες της ΕΕ για «πολεμοκαπηλεία» επειδή προσπάθησαν να προσαρμόσουν το σχέδιο ώστε να ληφθούν υπόψη οι αντιρρήσεις της Ουκρανίας.

Μαζί με τον Όρμπαν και τον Πούτιν στο Κρεμλίνο ήταν κορυφαίοι Ρώσοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του βοηθού του Πούτιν Γιούρι Ουσάκοφ, ο οποίος είναι μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας της Ρωσίας με τις ΗΠΑ.

Σε επιστολή του αυτή την εβδομάδα προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο Ούγγρος ηγέτης ζήτησε άμεσες, άνευ όρων ειρηνευτικές συνομιλίες, ώστε η ΕΕ να ξεκινήσει απευθείας διαπραγματεύσεις με το Κρεμλίνο. Τόνισε την αντίθεσή του σε περαιτέρω κονδύλια της ΕΕ για την Ουκρανία και απέρριψε τη χρήση παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για τη χρηματοδότηση της ουκρανικής άμυνας.

Τώρα, με ελάχιστα σημάδια ρωσικής προθυμίας για συμβιβασμό στην Ουκρανία, ο Όρμπαν εστιάζει στη ρωσική ενέργεια.

Οι συμφωνίες που έκλεισε στην Ουάσιγκτον για να αγοράσει υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ και να αρχίσει να αγοράζει πυρηνικά καύσιμα από τις ΗΠΑ σημαίνουν ότι η Ουγγαρία θα αγοράσει λιγότερα και από τα δύο από τη Ρωσία, ενοχλώντας ενδεχομένως τους Ρώσους οικοδεσπότες του.

Ο Όρμπαν υποστηρίζει ότι χωρίς συμφωνίες με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, οι τιμές θέρμανσης θα τριπλασιαστούν τον επόμενο μήνα.

Η Ουγγαρία δέχεται πιέσεις από την ΕΕ να τερματίσει όλες τις εισαγωγές ρωσικής ενέργειας έως το 2027 και είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε συμφωνία στη Μόσχα για να συνεχίσει να αψηφά τις Βρυξέλλες.

Η Ουγγαρία λαμβάνει σήμερα πάνω από το 80% του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της και το 100% των πυρηνικών καυσίμων της από τη Ρωσία, και το συνολικό ουγγρικό εμπόριο συνεισφέρει περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στον ρωσικό προϋπολογισμό.

Όπως και ο Τραμπ, ο Πούτιν έχει καταστήσει σαφές ότι θέλει ο Όρμπαν να κερδίσει τις εκλογές του επόμενου Απριλίου, επομένως ένας άλλος διπλωματικός «θρίαμβος» για τον Όρμπαν θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα και των δύο πλευρών.

Στο φετινό Φόρουμ Valdai στο Σότσι στις 29 Σεπτεμβρίου, ο Πούτιν επαίνεσε προσωπικά τον Όρμπαν και χαιρέτισε τις «εθνικά προσανατολισμένες πολιτικές δυνάμεις» που κερδίζουν έδαφος στην Ευρώπη.

«Εάν αυτές οι δυνάμεις στην Ευρώπη συνεχίσουν να ενισχύονται, τότε η Ευρώπη θα ξαναγεννηθεί», είπε ο Πούτιν.

Από BBC.com

Η FSB άρχισε να δημοσιεύει στοιχεία της KGB για συνεργούς των Ναζί που κρύβονταν στη Δύση

Η FSB της Ρωσίας άρχισε να δημοσιεύει στοιχεία από την KGB της ΕΣΣΔ για συνεργούς των Ναζί που διέφυγαν από ποινική δίωξη σε δυτικές χώρες. Αυτό ανέφερε το Κέντρο Δημοσίων Σχέσεων (DSP) της FSB της Ρωσίας.

Ο επίσημος ιστότοπος της FSB θα δημοσιεύσει σελίδες από το αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της KGB της ΕΣΣΔ του 1964 «Κατάλογος προδοτών της Πατρίδας, πρακτόρων ξένων υπηρεσιών πληροφοριών, μελών αντισοβιετικών οργανώσεων, τιμωρών και άλλων κρατικών εγκληματιών που εντοπίστηκαν κατά τη διαμονή τους σε καπιταλιστικές χώρες». Μια νέα ενότητα «Κόκκινο Βιβλίο της KGB της ΕΣΣΔ» άνοιξε για τη δημοσίευσή τους.

 

«Στο αρχικό στάδιο, θα αναρτηθούν δύο σελίδες από την ενότητα της Αγγλίας. Σχεδιάζεται να προσθέτουμε νέα ονόματα από τη «Λίστα» σε αυτήν την ενότητα κάθε εβδομάδα», ανέφερε το DSP. Στον ιστότοπο εμφανίστηκαν στοιχεία για τα πρώτα 10 άτομα στη λίστα.

Εμφάνιση λίστας

Όπως τονίζεται στο DSP, η δημιουργία της λίστας καθοδηγήθηκε από την επίπονη δουλειά των σοβιετικών υπηρεσιών κρατικής ασφάλειας για τον εντοπισμό των ενόχων για τις φρικαλεότητες των Ναζί και των συνεργών τους κατά των σοβιετικών πολιτών και για την τεκμηρίωση των εγκλημάτων που διέπραξαν. Ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1941 μετά την απελευθέρωση των πρώτων κατεχόμενων περιοχών στην περιοχή της Μόσχας. Και στις 19 Απριλίου 1943, την ημέρα της δημιουργίας του Smersh, το Προεδρείο του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ εξέδωσε το Διάταγμα Νο 39 «Σχετικά με την τιμωρία των Γερμανών φασιστών κακοποιών που είναι ένοχοι για φόνο και βασανιστήρια του σοβιετικού άμαχου πληθυσμού και των αιχμαλώτων στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού, για κατασκόπους, προδότες της πατρίδας από τους Σοβιετικούς πολίτες και τους συνεργούς τους». Οι Smershevtsy, οι οποίοι, μαζί με τις προωθημένες μονάδες του Κόκκινου Στρατού, ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στο έδαφος που απελευθερώθηκε από τον εχθρό, εντάχθηκαν αμέσως στο έργο για την τεκμηρίωση των εγκλημάτων των κατακτητών και τον εντοπισμό των συνεργών τους. 

Συνολικά, τεκμηριώθηκαν περισσότερα από 50 χιλιάδες γεγονότα ναζιστικών εγκλημάτων, περισσότερα από 250 χιλιάδες θύματα πήραν συνεντεύξεις και ελήφθησαν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά του πληθυσμού της ΕΣΣΔ. Τα γενικευμένα αποτελέσματα της εργασίας αποτέλεσαν τη βάση των υλικών στο Δικαστήριο της Νυρεμβέργης.

Παράλληλα, κατά τη διάρκεια των εργασιών αναζήτησης, διαπιστώθηκε ότι μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ναζί εγκληματίες πολέμου και οι συνεργοί τους βρήκαν καταφύγιο σε 40 χώρες του κόσμου. Από το 1952, το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της ΕΣΣΔ εντόπισε 2.486 συνεργούς σε εγκλήματα που διέφυγαν στο εξωτερικό. Μεταξύ αυτών, 692 εγκληματίες, που συνελήφθησαν από μαρτυρίες μαρτύρων και θυμάτων, εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες (εκ των οποίων 138 ήταν Ουκρανοί και 183 εθνικιστές της Βαλτικής), 428 στον Καναδά (εκ των οποίων 125 ήταν Ουκρανοί και 145 εθνικιστές της Βαλτικής), 420 στη Γερμανία (εκ των οποίων 115 ήταν Ουκρανοί και 69 εθνικιστές της Βαλτικής), 309 στην Αυστραλία (εκ των οποίων 70 ήταν Ουκρανοί και 99 εθνικιστές της Βαλτικής), 218 στη Μεγάλη Βρετανία (εκ των οποίων 52 ήταν Ουκρανοί και 44 εθνικιστές της Βαλτικής).

Έκδοση αρχείων

Το Κεντρικό Αρχείο της FSB της Ρωσίας έχει διατηρήσει μοναδικά υλικά που αντικατοπτρίζουν τα αποτελέσματα της αναζήτησης ναζί εγκληματιών. Το 1945, με τη σφραγίδα «Άκρως Απόρρητο», δημοσιεύτηκε ο «Αλφαβητικός Κατάλογος Νο1 για καταζητούμενους στρατιωτικούς και πολιτικούς αξιωματούχους των κρατών που βρίσκονται σε πόλεμο με την ΕΣΣΔ, που εκτίθενται σε ενεργό συμμετοχή σε φρικαλεότητες και φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν στο έδαφος της ΕΣΣΔ που υπόκειται σε προσωρινή κατοχή», το 1952 - «Συλλογή υλικού αναφοράς για τις γερμανικές υπηρεσίες πληροφοριών που επιχειρούσαν κατά της ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου του 1941-1945», το 1964 - «Κατάλογος προδοτών της Πατρίδας, πρακτόρων ξένων υπηρεσιών πληροφοριών, μελών αντισοβιετικών οργανώσεων, τιμωρών και άλλων κρατικών εγκληματιών που εντοπίστηκαν κατά τη διαμονή τους σε καπιταλιστικές χώρες». Όλα έχουν αποχαρακτηριστεί και, μετά την ψηφιοποίηση, το υλικό τους θα δημοσιευτεί στον ιστότοπο της FSB.

Οι πρώτοι δέκα 

Ανοίγει η ρουμπρίκα «Κόκκινο Βιβλίο της KGB της ΕΣΣΔ» με στοιχεία για 10 καταζητούμενους που δείχνουν και τον τρόπο που λειτουργούσε και παρακολουθούσε η KGB. Πρόκειται για:

ABAKS August-Vilis Aleksandrovich, γεννημένος το 1914, γεννημένος το 1914. Η περιοχή Balvi, λετονική ΣΣΔ, λετονική, τριτοβάθμια εκπαίδευση, ζούσε στην πρώτη. Περιοχή Abrene. Οι αδελφοί Abakuks Leon Alexandrovich, Abakks Andrei Alexandrovich και Abakks Roland Alexandrovich ζουν στην περιοχή Balvi.Το 1941–1944 εργάστηκε ως πομ. επιστάτης της συνοικίας Abrene, ενώ παράλληλα ήταν μέλος της οργάνωσης Aizsargi. Συμμετείχε στις συλλήψεις σοβιετικών πολιτών και σε άλλα τιμωρητικά μέτρα. Η εγκληματική δραστηριότητα επιβεβαιώνεται από τις καταθέσεις μαρτύρων. Το 1944 κατέφυγε στη Δυτική Γερμανία, όπου εργάστηκε ως διοικητής ενός στρατοπέδου εκτοπισμένων κοντά στη Βρέμη και αργότερα έφυγε για την Αγγλία, όπου συμμετείχε ενεργά στις δραστηριότητες των αντισοβιετικών λετονικών μεταναστευτικών οργανώσεων. Είναι πρόεδρος της «Λετονικής Επιτροπής Απελευθέρωσης – Ευρωπαϊκό Κέντρο» και του «Λετονικού Εθνικού Συμβουλίου στη Μεγάλη Βρετανία». Έκανε αντισοβιετικές αναφορές στους μετανάστες, έγραψε αντισοβιετικά άρθρα στον μεταναστευτικό Τύπο. Ζει στο Thornton (Αγγλία), αλληλογραφεί με συγγενείς.

ABOL Ivan Ivanovich, γεννημένος το 1924, γέννημα θρέμμα και κάτοικος του χωριού S. Nadva, περιοχή Kletnyansky, περιοχή Bryansk, λετονικά. Ο αδελφός Albert Ivanovich Abol ζει στη Ρίγα. αδελφή Abol Leontina Ivanovna - στην περιοχή της Ρίγας. Κατά τη διάρκεια της κατοχής της περιοχής Μπριάνσκ, υπηρέτησε στην αστυνομία του Κλετνιάνσκ. Το φθινόπωρο του 1943, κατέφυγε στην πόλη Bobruisk, όπου στρατολογήθηκε από τη γερμανική υπηρεσία αντικατασκοπείας «Abwehrgroup 308». Η εγκληματική δραστηριότητα επιβεβαιώνεται από τις καταθέσεις μαρτύρων. Το 1948 έζησε στο Ρίτσμοντ (Αγγλία).

AVERICHEV Alexander Prokofyevich, γεννημένος το 1919, γεννημένος το 1919. Χωριό Novo-Ignatyevsky, περιοχή Bolkhov, περιοχή Oryol, ρωσικά, εκπαίδευση της 4ης τάξης, εργάστηκε σε συλλογικό αγρόκτημα ως γαμπρός στον τόπο γέννησης. Η μητέρα Avericheva Efrosinya Ivanovna, οι αδελφές Vorobyova (Avericheva) Tatyana Prokofievna, Sotnikova (Avericheva) Agrafena Prokofievna και Naryshkina (Avericheva) Elizaveta Prokofievna ζουν στο χωριό Vyezdnoye, στην περιοχή Arzamas, στην περιοχή Gorky, συμμετείχε ενεργά σε τιμωρητικές επιχειρήσεις κατά παρτιζάνων, υπέβαλε τον άμαχο πληθυσμό σε ξυλοδαρμούς, ληστείες και καταστροφές οικισμών στο έδαφος των περιφερειών Orel, Kursk, Bryansk και Vitebsk. Για την ενεργό υπηρεσία του από τους Γερμανούς, του απονεμήθηκαν δύο μετάλλια και ένας σταυρός. Η εγκληματική δραστηριότητα επιβεβαιώνεται από τις καταθέσεις των συλληφθέντων, μαρτύρων και υλικών τροπαίων. Τον Νοέμβριο του 1947, ενώ βρισκόταν στο στρατόπεδο εκτοπισμένων Fürstenwalde, 16 χιλιόμετρα από την πόλη του Κάσελ (αμερικανική ζώνη κατοχής της Γερμανίας), έφυγε για την Αγγλία για να στρατολογηθεί για να εργαστεί στη βιομηχανία. Από τον Ιούλιο του 1958 ζούσε στο Ντάκινφιλντ του Τσέσαϊρ (Αγγλία), αλληλογραφούσε με τη μητέρα και την αδερφή του, εργαζόταν ως εργάτης σε τυπογραφείο για την παραγωγή εισιτηρίων για μεταφορές και θέατρα. 

ALEKSEEV-ZARYVAEV Ivan Mikhailovich, γεννημένος το 1922, γεννημένος το 1922. Ντερ. Στο χωριό ζουν η μητέρα Zaryvaeva Maria Nikolaevna, ο αδελφός Zaryvaev Vasily Mikhailovich και η αδελφή Egorova (Zaryvaeva) Tatyana Mikhailovna. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, έζησε στην περιοχή που κατέλαβαν οι Γερμανοί στον τόπο γέννησής του. Από το 1941 έως το 1943 υπηρέτησε στο τιμωρητικό απόσπασμα «ΕΚΑ», συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατά παρτιζάνων και εκτελέσεις σοβιετικών πολιτών. Το καλοκαίρι του 1942, σκότωσε έναν παρτιζάνο. Του απονεμήθηκε μετάλλιο από τους Γερμανούς. Η εγκληματική δραστηριότητα επιβεβαιώνεται από τις καταθέσεις μαρτύρων. Από τον Μάιο του 1956 ζούσε στο Λονδίνο (Αγγλία). Αλληλογραφούσε με συγγενείς. 

ALPIUS Maximilian Mikhkelevich, γεννηθείς το 1918, γεννηθείς το 1918. του συμβουλίου του χωριού Karuse, περιοχή Haapsalu, Εσθονική ΣΣΔ, Εσθονική, δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μέχρι το 1944 έζησε και εργάστηκε στις πόλεις Narva και Kohtla-Järve, Εσθονική ΣΣΔ. Ο αδελφός Alpius Gennady Mikhkelevich ζει στο χωριό. Kauksi, περιοχή Haapsalu. Από το 1941 έως το 1942 ήταν έμμισθος πράκτορας της Πολιτικής Αστυνομίας και από το 1942 μέχρι την απελευθέρωση του εδάφους της Εσθονικής ΣΣΔ, υπηρέτησε ως βοηθός βοηθός και βοηθός στο 4ο Τμήμα της Αστυνομίας Ασφαλείας «SD» στις πόλεις Νάρβα και Κότλα-Γιάρβε. Έκανε συλλήψεις Σοβιετικών πολιτών, διεξήγαγε πρακτορεία και ερευνητικό έργο. Από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο του 1943, σπούδασε στο Fürstenberg (Γερμανία) στη Σχολή Αστυνομίας Ασφαλείας. Η εγκληματική δραστηριότητα επιβεβαιώνεται από αρχειακό υλικό και καταθέσεις μαρτύρων. Το 1960 εγκαταστάθηκε ως κάτοικος του Μπράντφορντ (Αγγλία), εργάστηκε σε εργοστάσιο υφαντικής, αλληλογραφούσε με τον αδελφό του Alpius Gennady. 

ANDRUPS-ANDRINIP Yanis Gotaldovich, γεννημένος το 1914, γεννημένος το 1914. Bolderāja, Λετονική ΣΣΔ, Λετονική, τριτοβάθμια εκπαίδευση, έζησε στο Rēzekne, Λετονική ΣΣΔ. Η μητέρα Andriņš Milda Martynovna ζει στην περιοχή Jēkabpils, στη ΣΣΔ της Λετονίας. Το 1941-1944 ήταν εκδότης της φασιστικής έκδοσης «Latvian Monthly», ήταν μέλος της στρατιωτικής-φασιστικής οργάνωσης «Aizsargi». Τον Μάιο του 1945, δραπέτευσε στη Σουηδία με πλοίο και στη συνέχεια μετακόμισε για να ζήσει στην Αγγλία. Στην Αγγλία, συμμετείχε ενεργά στις δραστηριότητες των αντισοβιετικών οργανώσεων Λετονών μεταναστών, ήταν μέλος του προεδρείου της αντισοβιετικής οργάνωσης «Λετονική Επιτροπή Απελευθέρωσης – Ευρωπαϊκό Κέντρο», επικεφαλής της εθνικιστικής οργάνωσης μεταναστών «Κοινωνία Λετονών στη Μεγάλη Βρετανία» και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του «Λετονικού Εθνικού Συμβουλίου». Εκδότης του αντισοβιετικού περιοδικού στη λετονική γλώσσα "Cela zimes" (Ορόσημα). Ζει στο Λονδίνο (Αγγλία) και αλληλογραφεί με τη μητέρα του. 

ANIHIMOVSKY-ALEKSEEV Pyotr Semenovich, γεννημένος το 1918, γεννημένος το 1918. Bogushevsk, Περιφέρεια Senno, Περιφέρεια Vitebsk, Λευκορωσία, δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο πατέρας Semyon Rafailovich Anihimovsky, η μητέρα Maria Alekseevna Anikhimovskaya, τα αδέρφια Mikhail Semenovich Anihimovsky, Vasily Semenovich Anihimovsky ζουν στο χωριό Bogushevsk, ο Ivan Semenovich Anihimovsky - στο σταθμό Yasashnaya, στην περιοχή Sverdlovsk, ο Alexey Semenovich Anikhimovsky - στο Καλίνινγκραντ. ξαδέρφια Tatyana Kupriyanovna Koltsevaya, Ustinya Davidovna Timonova, ξαδέρφια Pyotr Davydovich Astapov και Timofey Davydovich Astapov — στο Λένινγκραντ. Το 1942, ενώ βρισκόταν στον Σοβιετικό Στρατό, συνελήφθη από τους Γερμανούς και στη συνέχεια υπηρέτησε στα στρατεύματα της «ROA». Τον Δεκέμβριο του 1943 αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών ROA στο Marijampolė της Λιθουανικής ΣΣΔ, όπου ταυτόχρονα ήταν πράκτορας της γερμανικής αντικατασκοπείας. Τον Φεβρουάριο-Ιούνιο του 1944 σπούδασε στη σχολή προπαγάνδας ROA στο Dabendorf (κοντά στο Βερολίνο). Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, στο βαθμό του υπολοχαγού. Ο «ROA» υπηρέτησε ως εκπαιδευτής προπαγάνδας στην πόλη Rēzekne της Λετονικής ΣΣΔ και στη συνέχεια στο τμήμα προπαγάνδας της 96ης μεραρχίας του γερμανικού στρατού. Μετά τη συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας, έζησε στη βρετανική ζώνη κατοχής, όπου συνελήφθη για ληστεία από τις βρετανικές αρχές και κρατήθηκε σε φυλακή του Αμβούργου. Τον Δεκέμβριο του 1945, αποφυλακίστηκε και στάλθηκε να ζήσει σε ένα από τα στρατόπεδα κοντά στο Αμβούργο με εικονικά έγγραφα στο όνομα του Peter Alekseev. Τον Αύγουστο του 1952, σπούδασε στο σχολείο NTS Green Camp στο Bad Homburg (Γερμανία). Τον Ιούλιο του 1953, με το όνομα Petrov, ήταν ξανά στο καθορισμένο σχολείο. Από το 1958, ζούσε στο Rudford του Coventry (Αγγλία), ήταν ο ηγέτης του NTS. Το 1958, ταξίδεψε σε διάφορες πόλεις της Ουαλίας για να στρατολογήσει νέα μέλη του NTS από τους Σοβιετικούς πολίτες. Κατά τη διάρκεια των ουγγρικών γεγονότων, ταξίδεψε στην Ουγγαρία. Από την 1η Σεπτεμβρίου 1959, με το όνομα Alekseev, ζούσε στο Κόβεντρι (Αγγλία). 

ANTONENKOV Mikhail Vasilyevich, γεννημένος το 1900, γεννημένος το 1900. Χωριό Razvetye, περιοχή Mikhailovsky, περιοχή Kursk, Ρωσία, πριν από τον πόλεμο εργαζόταν σε ένα συλλογικό αγρόκτημα στον τόπο γέννησής του. Η σύζυγος του Στρεπέτοφ Πρασκόβια Σεργκέεβνα, οι γιοι του Στρεπέτοφ Πάβελ, Ιβάν, Ντμίτρι, η κόρη Τσίρκοφ Νίνα και ο αδελφός Αντονένκοφ Ντμίτρι Βασίλιεβιτς ζουν στο σταθμό Μπρασόβο, στην περιοχή Μπριάνσκ, ο γιος Στρεπέτοφ Σεμιόν Μιχαήλοβιτς - στη Νότια Σαχαλίνη. κόρη Natalia Mikhailovna Strepetova – στην Ukhta, Komi ASSR. αδελφός Antonenkov Nikolai Vasilyevich - στο χωριό Ugolek, στην περιοχή Kursk. Τον Ιούνιο του 1942, ήταν λοχίας του βολόστ Mikhailovskaya, τότε στην τιμωρητική ταξιαρχία SS του Kaminsky. Συμμετείχε ενεργά σε δραστηριότητες βοήθειας και συνέργειας και ήταν μέλος της αντισοβιετικής φιλοφασιστικής οργάνωσης "NSTPR". Η εγκληματική δραστηριότητα επιβεβαιώνεται από τις καταθέσεις καταδίκων και μαρτύρων. Το 1944, μαζί με τους Γερμανούς, κατέφυγε στη Γερμανία. Μέχρι το 1946, κρατήθηκε στο στρατόπεδο Fischbeck για εκτοπισμένους και στη συνέχεια έφυγε για την Αγγλία, όπου ήταν μέλος ξένων αντισοβιετικών οργανώσεων: NTS, του Ρωσικού Μοναρχικού Κινήματος και της Ένωσης Στρατιωτών του Απελευθερωτικού Κινήματος. Αυτή τη στιγμή ζει στο Πρέστον του Λανκασάιρ της Αγγλίας και εργάζεται σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας. Διατηρεί αλληλογραφία με συγγενείς και τους στέλνει ακριβά δέματα. 

ANTUSENKO Aleksey Nikiforovich, γεννημένος το 1906, γεννημένος το 1906. Ντερ. Ο Pavlyuchenki, στην περιοχή Gorodok, στην περιοχή Vitebsk, στη Λευκορωσία, μέχρι το 1942 ζούσε στο χωριό Pavlyuchenki. Πλεχάνοφ, περιοχή Gorodok. Ο αδερφός του Αντουσένκο, Ιβάν Νικιφόροβιτς, ζει στο χωριό. Zhestovo, περιοχή Mytishchensky, περιοχή της Μόσχας. αδελφή Strotivnaya Alexandra Nikiforovna - στο χωριό. Το καλοκαίρι του 1942, εντάχθηκε στην αστυνομία της περιοχής Ezerishche. Ως αστυνομικός συμμετείχε σε συλλήψεις, πυροβολισμούς και ξυλοδαρμούς σοβιετικών πολιτών, κάτι που επιβεβαιώνεται από τις καταθέσεις μαρτύρων. Από τον Μάρτιο του 1961 ζούσε στο Rochdale του Lancashire (Αγγλία).

ARKHIPOV Mikhail Stepanovich, γεννημένος το 1918, γεννημένος το 1918. Ντερ. Tambitsy, περιοχή Zaonezhsky, Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Καρελίας, Ρωσική, ελλιπής τριτοβάθμια εκπαίδευση, δάσκαλος, ζούσε στο Petrozavodsk. Η σύζυγος Rekiranda Anastasia Ivanovna και ο γιος Arkhipov Evgeny Mikhailovich ζουν στο Petrozavodsk. αδελφή Shoshkina Fedosya Stepanovna - στο χωριό. Τάμπιτσι Τον Αύγουστο του 1941, ενώ βρισκόταν στο μέτωπο, στην περιοχή των ποταμών Pola και Lovat, πέρασε στο πλευρό των γερμανικών στρατευμάτων. Από το 1942 έως το 1944 ήταν πράκτορας-προπαγανδιστής στο τμήμα πληροφοριών «1-C» της 30ης γερμανικής μεραρχίας. Στην πρώτη γραμμή, μίλησε μέσω ραδιοφωνικού ενισχυτή με αντισοβιετικές ομιλίες, καλώντας το στρατιωτικό προσωπικό του Σοβιετικού Στρατού να περάσει στο πλευρό των Γερμανών. Το 1944, δήθεν για ένα μικρό αδίκημα, εκδιώχθηκε από τον γερμανικό στρατό και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στο Altengrabow (Γερμανία), όπου είχε επαφή με την Γκεστάπο. Τον Μάιο του 1945, συνελήφθη από το Smersh ROC της 69ης Στρατιάς στο έδαφος της Γερμανίας, αλλά στις 6 Οκτωβρίου 1945 δραπέτευσε από την κράτηση. Η εγκληματική δραστηριότητα επιβεβαιώνεται από τις καταθέσεις μαρτύρων και τα κατασχεθέντα υλικά. Το 1956 έζησε στο Stoke-on-Tront (Αγγλία), εργάστηκε ως μύλος μετάλλων στην εταιρεία James Clark and Sons. Είναι παντρεμένος με Αγγλίδα και έχει τρία παιδιά. Το 1958-1959, όταν ο γιος του Yevgeny υπηρετούσε στον Σοβιετικό Στρατό, σε επιστολές προς την πρώτη του σύζυγο, ρώτησε αν ο γιος του υπηρετούσε σε μονάδες πυραύλων, ζήτησε να του στείλει μια φωτογραφία με στρατιωτική στολή. Κατά τη διάρκεια του 1960, προειδοποίησε επανειλημμένα την πρώτη του σύζυγο και τον γιο του ότι θα μπορούσαν να τους επισκεφτούν καλοί του φίλοι που θα έρχονταν στην ΕΣΣΔ από την Αγγλία. 

Από Tass.ru και fsb.ru

Δύο άδεια ρωσικά δεξαμενόπλοια χτυπήθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα.

Δύο ρωσικά δεξαμενόπλοια με σημαία Γκάμπιας χτυπήθηκαν χθες ανοιχτά των τουρκικών αχτών κατά την επιστροφή τους σε ρωσικά λιμάνια. Ρωσικά μέσα αναφέρουν ότι υπάρχουν υποψίες για πρόσκρουση σε θαλάσσια νάρκη τουλάχιστον για το πρώτο. Σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolou.

"Οι μονάδες διάσωσης της Τουρκίας διέσωσαν όλο το προσωπικό ενός δεξαμενόπλοιου, του KAIROS, το οποίο έπιασε φωτιά την Παρασκευή, ανακοίνωσε η Γενική Διεύθυνση Ναυτιλιακών Υποθέσεων στην αμερικανική πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X.

Η διεύθυνση είπε ότι το άδειο δεξαμενόπλοιο KAIROS, καθ' οδόν προς το λιμάνι του Νοβορόσκι της Ρωσίας, έπιασε φωτιά λόγω εξωτερικού παράγοντα 28 μίλια (45 χιλιόμετρα) από τις ακτές της Τουρκίας.

Η εκκένωση του προσωπικού του KAIROS ολοκληρώθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Ασφάλειας των Ακτών.

Η Γενική Διεύθυνση Ναυτιλιακών Υποθέσεων δήλωσε προηγουμένως ότι και τα 25 μέλη του πληρώματος που επέβαιναν στο πλοίο είναι σε καλή κατάσταση.

Λίγο αργότερα, η διεύθυνση είπε ότι ένα δεξαμενόπλοιο, με το όνομα VIRAT, αναφέρθηκε ότι χτυπήθηκε περίπου 35 ναυτικά μίλια από την ακτή στη Μαύρη Θάλασσα.

Ομάδες διάσωσης και ένα εμπορικό σκάφος στάλθηκαν στο πλοίο, ανέφερε, προσθέτοντας ότι και τα 20 μέλη του πληρώματος που επέβαιναν στο πλοίο είναι σε καλή κατάσταση.

Η διεύθυνση δήλωσε αργότερα ότι: «Δεν υπάρχει πυρκαγιά ή έκτακτη ανάγκη στο πλοίο VIRAT, το οποίο υπέστη ζημιές στα ανοιχτά της Μαύρης Θάλασσας. Το πλήρωμα δεν έχει ζητήσει να εγκαταλείψει το πλοίο.

«Σε περίπτωση πιθανής έκτακτης ανάγκης, ένα ρυμουλκό με δυνατότητες πυρόσβεσης και ρυμούλκησης έχει αποσταλεί στην περιοχή», ανέφερε.

Ο Abdulkadir Uraloglu, υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, δήλωσε στην τουρκική πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης NSosyal, μετά τις εκρήξεις στα άδεια πετρελαιοφόρα KAIROS και VIRAT, ότι οι επιχειρήσεις διεξάγονται σε πλήρη συντονισμό με τους αρμόδιους θεσμούς μας.

Τα σκάφη ταχείας εκκένωσης KEGM-10 και KEGM-9, το ρυμουλκό KURTARMA-12 και το σκάφος αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης NENE HATUN στάλθηκαν αμέσως, τόνισε.

Ο υπουργός είπε ότι τα 25 μέλη του πληρώματος του KAIROS διασώθηκαν από το σκάφος KEGM-10.

Τα 20 μέλη του πληρώματος του VIRAT φέρεται να είναι καλά στην υγεία τους και οι ομάδες της ακτοφυλακής ανταποκρίνονται στο περιστατικό.

«Ευχαριστούμε το προσωπικό της Γενικής Διεύθυνσης Παράκτιας Ασφάλειας για την επαγγελματική του ανταπόκριση, αγωνιζόμενοι ενάντια στο χρόνο και συνεχίζουμε να παρακολουθούμε στενά την κατάσταση με όλες τις μονάδες μας», πρόσθεσε.

Πηγή: Anadolou 

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΗΤΤΑΣ. Η πραγματική κατάσταση στο μέτωπο του Ντονιέτσκ

 Η προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να ωθήσουν την Ουκρανία σε μια «ειρηνευτική» συμφωνία με τη Ρωσία έρχεται σε μια στιγμή που οι αμυντικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν μια δύσκολη κατάσταση στο μέτωπο.

της Olha Kyrylenko

Αυτό συνέβαινε τις περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια των σχεδόν τεσσάρων ετών πολέμου πλήρους κλίμακας – η Ουκρανία, τελικά, αντιστέκεται σε έναν εχθρό με έναν πολύ μεγαλύτερο και καλύτερα εξοπλισμένο στρατό. Ωστόσο, τώρα, καθώς η Ουκρανία ετοιμάζεται να εισέλθει στον πέμπτο χρόνο πολέμου πλήρους κλίμακας, οι δυσκολίες στο μέτωπο γίνονται ιδιαίτερα αισθητές.

Οι Ρώσοι προσπαθούν να «αποκλείσουν» εντελώς την περιφέρεια του Ντόνετσκ και να απωθήσουν τις αμυντικές δυνάμεις πίσω από τον ποταμό Oskil στην περιφέρεια του Χάρκοβο. Ταυτόχρονα, προχωρούν ενεργά μέσω της περιφέρειας Ζαπορίζια και άνοιξαν ένα νέο μέτωπο στην περιφέρεια Ντνιπροπετρόβσκ πριν από αρκετούς μήνες.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους αυτό κατέστη δυνατό.

Πρώτον, οι αμυντικές δυνάμεις ξεμένουν από πεζικό – τους ανθρώπους που κρατούν την πρώτη γραμμή με τα σώματα και τα τουφέκια τους. Και ας το παραδεχτούμε, δεν έχουμε μάθει ακόμα πώς να πολεμάμε χρησιμοποιώντας μόνο drones. 

Δεύτερον, όπως έχουν επισημάνει έγκριτες στρατιωτικές προσωπικότητες τόσο στα πρακτικά όσο και ανεπίσημα, οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο υψηλότερο επίπεδο γίνονται όλο και πιο αμφισβητήσιμες και έρχονται πολύ αργά.

Τρίτον, οι Ρώσοι δυστυχώς εξακολουθούν να έχουν αεροπορική υπεροχή όσον αφορά τον αριθμό των drones τόσο στην πρώτη γραμμή όσο και 10-20 km πέρα από αυτήν.

Από τη μία πλευρά, όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με αυτό που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αποκαλεί «δεν έχω τα χαρτιά». Η Ουκρανία υποχωρεί αντικειμενικά με διάφορες ταχύτητες σε πολλά βασικά μέτωπα και δεν ελέγχει πλέον μέρος της περιφέρειας Κουρσκ της Ρωσίας, η οποία θα μπορούσε να είχε τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Από την άλλη, όταν μιλάς με τον στρατό, γίνεται σαφές ότι το μέτωπο στην πραγματικότητα δεν καταρρέει. Και η γραμμή επαφής θα μπορούσε ακόμα να κρατηθεί εάν η Ουκρανία αποφασίσει να συνεχίσει να πολεμά. Αυτό θα απαιτούσε αυξημένη κινητοποίηση. έγκαιρες και ικανές αποφάσεις της διοίκησης· ειλικρινής αναφορά στους διοικητές των σωμάτων, στον αρχιστράτηγο και στο Γενικό Επιτελείο (αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το προηγούμενο σημείο). και ανακτώντας την πρωτοβουλία στον αέρα.

Αυτό είναι το πρώτο μέρος μιας λεπτομερούς επισκόπησης της κατάστασης στο μέτωπο και του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί το 2026. Αυτό το άρθρο επικεντρώνεται στην περιφέρεια του Ντόνετσκ. Στο δεύτερο μέρος, που θα δημοσιευτεί αργότερα, θα καλύψουμε τη ρωσική ανακάλυψη στις περιφέρειες Ζαπορίζια και Ντνιπροπετρόβσκ και την κατάσταση στην περιφέρεια Χάρκοβο.

Οι πιο σκληρές μάχες πρώτης γραμμής το 2026 είναι πιθανό να λάβουν χώρα στην περιφέρεια του Ντόνετσκ. Στην καλύτερη περίπτωση, οι αμυντικές δυνάμεις θα πολεμήσουν για το Lyman, το Siversk, το Kostiantynivka, το Druzhkivka, το Myrnohrad και το Dobropillia. Σε ένα πιο απαισιόδοξο σενάριο, θα παλέψουν για το Κραματόρσκ και το Σλοβιάνσκ.

Ας περιγράψουμε την κατάσταση γύρω από τις βασικές πόλεις της περιφέρειας του Ντόνετσκ, μόνο εννέα από τις οποίες έχουν απομείνει.

1. Ποκρόβσκ – χάθηκε σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν ακόμη ουκρανικές θέσεις στα βόρεια προάστια της πόλης, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του Ποκρόβσκ βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο. Η Ukrainska Pravda έχει πληροφορίες ότι ολόκληρο το τμήμα της πόλης νότια της σιδηροδρομικής γραμμής, που κόβει την πόλη στη μέση, κατέχεται από τους Ρώσους. Η γραμμή επαφής, σύμφωνα με τις πληροφορίες της Ukrainska Pravda, εκτείνεται σχεδόν κατά μήκος του βόρειου άκρου της πόλης. Ο χάρτης του Γενικού Επιτελείου για το μέτωπο του Ποκρόβσκ είναι τουλάχιστον ένα μήνα ξεπερασμένος.

Οι καθυστερημένες προσπάθειες εκκαθάρισης του Ποκρόβσκ δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα και ουσιαστικά δεν θα μπορούσαν να το κάνουν – υπήρχαν ήδη πάρα πολλοί Ρώσοι.

Υπήρξαν επιτυχείς αντεπιθέσεις στο γειτονικό χωριό Rodynske, μέσω του οποίου διέρχεται ένας από τους δρόμους προς την πόλη (ο δρόμος Dobropillia-Pokrovsk), αλλά αργότερα ανακαταλήφθηκε από τους Ρώσους.

Μια πρόσφατη δήλωση του 7ου Σώματος των Δυνάμεων Αεροπορικής Επίθεσης σχετικά με την εκκαθάριση του κεντρικού Ποκρόβσκ δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων, λένε πηγές της Ukrainska Pravda.

Οι Ρώσοι φέρνουν στρατιωτικό υλικό στο Ποκρίβσκ τουλάχιστον από τις 6 Νοεμβρίου. Ένα βίντεο με την είσοδό τους στην πόλη στο στυλ της μετα-αποκαλυπτικής ταινίας δράσης Mad max – σε μια συνοδεία χτυπημένων οχημάτων και μοτοσικλετών γεμάτη μαχητές – έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Στις 19 Νοεμβρίου, το πρώτο ρωσικό τανκ εισέβαλε στην πόλη. Στις 20, οι προπαγανδιστές δημοσίευσαν βίντεο με ρωσικά στρατεύματα να περπατούν ήρεμα σε όλο το ύψος στη νοτιότερη γειτονιά, τη Σαχτάρσκι.

«Τα τανκς των f**kers είναι ήδη στο Pokrovsk, οι όλμοι των f**kers είναι ήδη στο Pokrovsk», είπε στην Ukrainska Pravda ένας αναπληρωτής διοικητής τάγματος στο μέτωπο του Pokrovsk. «Η ιστορία [δηλαδή τα ψέματα που είπαν οι ανώτεροι διοικητές – σ.σ.] συνεχίζεται, συνεχίζουν να παίζουν αυτό το παιχνίδι. Το ίδιο και ολόκληρη η χώρα. Μπορούμε να ξεχάσουμε αυτή την πόλη. Οι Ρώσοι ετοιμάζονται να εισβάλουν στα επόμενα χωριά, τα οποία θα πέσουν σαν ντόμινο».

Το Ποκρόβσκ είναι η πρώτη πόλη σε αυτόν τον πόλεμο που η Ουκρανία έχασε όχι στο έδαφος, αλλά στον αέρα. Γύρω στον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, οι Ρώσοι καθιέρωσαν τον έλεγχο των drones στον εναέριο χώρο του Ποκρόβσκ με ιδιαίτερη βοήθεια από το Rubicon, μια από τις πιο αποτελεσματικές μονάδες UAV τους. Ως αποτέλεσμα, η επιμελητεία και η εναλλαγή στρατευμάτων σε θέσεις κατέστησαν αδύνατες.

Δεν υπάρχει ακόμη ενιαία και επεκτάσιμη λύση για την αντιμετώπιση των Ρώσων πιλότων drone στο επίπεδο των αμυντικών δυνάμεων.

2. Το Myrnohrad, μια δορυφορική πόλη του Pokrovsk, παραμένει υπό τον έλεγχο των αμυντικών δυνάμεων της Ουκρανίας. Ωστόσο, οι Ρώσοι κάνουν τακτικές προσπάθειες να εισέλθουν σε αυτό από διαφορετικές κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένης της πλευράς του Ποκρόβσκ.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το Myrnohrad είναι η απώλεια των τελευταίων εναπομεινάντων δρόμων που οδηγούν στην πόλη, καθώς αυτό θα «έκλεινε» μια υπάρχουσα ημι-περικύκλωση. Υπενθυμίζουμε ότι ο δρόμος μέσω του Ποκρόβσκ δεν υπάρχει πλέον. Οι διαδρομές πρόσβασης στο Myrnohrad είναι περιορισμένες και οι Ρώσοι το γνωρίζουν καλά αυτό.

Ένας αξιωματικός των πεζοναυτών είπε στην Ukrainska Pravda: «Κατά μήκος της διαδρομής προς το Myrnohrad, όλα είναι βασικά μια γκρίζα ζώνη τώρα. Αλλά αντί να υποχωρήσουμε, λαμβάνουμε εντολές να φέρουμε ακόμη περισσότερους ανθρώπους για να το υπερασπιστούν. Φαίνεται γελοίο, για να το θέσω ήπια».

3. Kostiantynivka: Οι ρωσικές δυνάμεις διεισδύουν στην πόλη για περισσότερο από ένα μήνα τώρα και ξεσπούν τακτικά ανταλλαγές πυρών. «Και αυτές δεν είναι πλέον μόνο ομάδες δολιοφθοράς», τόνισε ο διοικητής μιας διμοιρίας UAV στην 93η Ταξιαρχία, η οποία επιχειρεί στο μέτωπο της Κοστιαντίνιβκα, σε τηλεφωνική επικοινωνία με την Ukrainska Pravda.

Η Konstakha, όπως την αποκαλεί ο στρατός, είναι πλήρως ορατή στους Ρώσους από drones και τη σφυροκοπούν συνεχώς. Σύμφωνα με αναφορές από το 19ο Σώμα, οι Ρώσοι εμμένουν στη τρατηγική τους να μην επιτεθούν στην Kostiantynivka αλλά να την παρακάμψουν, τουλάχιστον μέσω της Druzhkivka – με άλλα λόγια να προσπαθήσουν να καταλάβουν δύο πόλεις ταυτόχρονα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουν να προσπαθούν να επεκτείνουν τις λαβίδες τους: η ανατολική από την κατεύθυνση του Chasiv Yar και η δυτική από την προεξοχή Dobropillia.

4. Lyman και Siversk – οι πόλεις πύλης προς το Σλοβιάνσκ. Οι Ρώσοι έχουν ήδη εισβάλει και στις δύο αυτές πόλεις αρκετές φορές, αλλά οι αμυντικές δυνάμεις κατάφεραν να τους απωθήσουν κάθε φορά. Οι οδομαχίες είναι πιθανό να ξεκινήσουν σύντομα και στις δύο πόλεις.

Οι πολύπαθες Siversk και Lyman, και οι μονάδες που τις υπερασπίζονται, σχεδόν πάντα παραβλέπονται από τον Τύπο και το κοινό, ωστόσο δέχονται τακτικά επιθέσεις από τις ρωσικές δυνάμεις. Και σε ορισμένα τμήματα – για παράδειγμα, από το Nevske έως το Shandryholove – οι Ρώσοι έχουν προχωρήσει σχεδόν 20 χιλιόμετρα φέτος. Αυτό είναι πιο μακριά από ό,τι σε αρκετούς μήνες στο μέτωπο του Ποκρόβσκ.

Σχεδόν το μόνο αξιοσημείωτο ρεπορτάζ από τους Lyman και Siversk αφορούσε τις βάναυσες και αγωνιώδεις  εκτελέσεις αμάχων από τους Ρώσους. Οι Ρώσοι διεισδύουν επίσης μεταξύ των ουκρανικών θέσεων και κινούνται έως και 5 χιλιόμετρα πέρα από την πρώτη γραμμή.

Ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν επίσης φτάσει σε έναν από τους βασικούς δρόμους στα ανατολικά της Ουκρανίας – τον αυτοκινητόδρομο Ιζιούμ - Σλοβιάνσκ. Μια μονάδα UAV είπε στην Ukrainska Pravda ότι αυτό κατέστη δυνατό αφού η Ουκρανία έχασε πολλά υψηλά σημεία στο μέτωπο του Λίμαν.

Ας συζητήσουμε ξεχωριστά για το Siversk και το Lyman.

Σίβερσκ. Η πίεση σε αυτή την πόλη εντάθηκε μετά την σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητη πτώση της Bilohorivka την άνοιξη.

Μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου, οι αμυντικές δυνάμεις της Ουκρανίας είχαν χάσει πλήρως ή εν μέρει τρία ακόμη χωριά δυτικά της Bilohorivka: Hryhorivka, Serebrianka και Dronivka. Αυτό εξέθεσε το Siversk από τα βόρεια και, με την απώλεια του δάσους Serebrianka (που συζητείται παρακάτω), δημιούργησε έναν συνεχή διάδρομο για τους Ρώσους που έτρεχε από την κατεχόμενη Bilohorivka και τη Verkhnokamianske μέσα από το δάσος και τελικά προς το Lyman.

Η κατάληψη του Σίβερσκ θα άνοιγε το δρόμο προς το Σλοβιάνσκ για τους Ρώσους.

Λυμάν. Μια λεπτομέρεια που δεν έχει ξεπεράσει τους στρατιωτικούς κύκλους είναι η οριστική απώλεια του δάσους Serebrianka στα τέλη Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους. Πρόκειται για μια πυκνή δασική έκταση έκτασης 8.000-10.000 εκταρίων, η οποία, μαζί με τον ποταμό Siverskyi Donets, καλύπτει μεγάλο μέρος της βόρειας περιφέρειας του Ντόνετσκ.

Η νέα γραμμή επαφής σε αυτό το μέτωπο είναι ο σιδηρόδρομος Lyman-Yabil. Οι αμυντικές δυνάμεις της Ουκρανίας προσπαθούν να κρατήσουν αυτή τη γραμμή.

Αφού τα ουκρανικά στρατεύματα απωθήθηκαν από το δάσος Serebrianka, οι Ρώσοι προχώρησαν με σιγουριά προς το Yampil, όπου έχει πλέον σχηματιστεί μια ευρεία γκρίζα ζώνη, και από εκεί κινήθηκαν προς τα περίχωρα της προηγουμένως απελευθερωμένης πόλης Lyman. Η Ukrainska Pravda έχει πληροφορίες ότι οι Ρώσοι σχεδιάζουν να παρακάμψουν το Lyman, όπως έκαναν με τις περισσότερες μεγάλες πόλεις τα τελευταία χρόνια: από τα ανατολικά μέσω του Yampil και από τα δυτικά μέσω του Drobysheve, όπου έχει επίσης καταγραφεί ρωσική παρουσία.

Η κατάληψη του Λίμαν θα άνοιγε έναν άλλο δρόμο προς το Σλοβιάνσκ – μια συντομότερη και πιο άμεση διαδρομή από ό,τι μέσω του Σίβερσκ, αν και περιλαμβάνει τη διέλευση του ποταμού Σιβέρσκι Ντόνετς.

5. Η Dobropillia, η Druzhkivka, το Kramatorsk και το Sloviansk ελέγχονται πλήρως από τις αμυντικές δυνάμεις. Βρίσκονται 10-20 χιλιόμετρα από τη γραμμή επαφής και χτυπιούνται τακτικά από ρωσικά drones και κατευθυνόμενες εναέριες βόμβες.

Η Dobropillia και η Druzhkivka γίνονται λιγότερο κατοικήσιμες μέρα με τη μέρα. Οι εκκενώσεις αμάχων και από τις δύο πόλεις συνεχίζονται από το καλοκαίρι. Το Κραματόρσκ και το Σλοβιάνσκ παραμένουν τα τελευταία προπύργια της πολιτισμένης αστικής ζωής στην περιφέρεια του Ντόνετσκ τόσο για τους πολίτες όσο και για τον στρατό, αλλά δυστυχώς, οι προοπτικές τους είναι επίσης αβέβαιες.

Ένας διοικητής μονάδας UAV που σταθμεύει επί του παρόντος στο Kramatorsk είπε στην Ukrainska Pravda: «Το είδος της ζωής που υπάρχει τώρα στο Kramatorsk θα εξαφανιστεί. η πόλη θα αρχίσει να πεθαίνει γύρω στον Απρίλιο ή τον Μάιο του 2026. Δυστυχώς, μέχρι το καλοκαίρι το Kramatorsk θα έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε μια άλλη Kostiantynivka. Τα πράγματα δεν πρόκειται να βελτιωθούν».

Από Ukrainska Pravda